Το ξάμωμα

Δημιουργός: Adoletes, Βασίλης Ταρνανίδης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το ξάμωμα.

Βασίλη Χ. Ταρνανίδη

Γιατί παράλληλη, αστέρι μου,
διαγράφεις τροχιά με τη δική μου
και πάντα ίση κρατάς απόσταση,
όσο το ξάμωμα είναι των χεριών μου
κι εγώ του κάκου απλώνω να σε φτάσω!
Γιατί όλη τη λάμψη σου φανέρωσες
και θάμπωσα
κι έχω στραφεί ολάκερος σ’ εσένα,
μα του κάκου,
καθώς ο ’λιόσπορος προς το θεό του;
Γιατί επάρατε ουρανέ το χώρεσες το σύννεφο
μια νύχτα ’νάμεσά μας, όμοια επάρατη
κι ενώ τανύζομαι για να το πιάσω΄
μουσκεύω
μέσα στους γκρίζους υδρατμούς του
και πια, ούτε το βλέπω!
………………………………………,
- Έτσι για ’λλιώς! Είναι μάταια,…
ως, δεν συγκλίνουν οι παράλληλες!
[B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-05-2008