Ονειρα

Δημιουργός: AndreasChristodoulou

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τέλος κι αρχή το όνειρο εδώ δεν έχει
Μήτε το ιερό παραμίλημα που με κατέχει
Απ’την ώρα που μισάνοιξες τη θύρα
Μες στην αχλύν οπούχα τα βλέφαρα μου βυθισμένα
Κι άπλωσες δίχτυα χρυσά και μυρωμένα
Χιμήξαν μέσα μου τ'αθάνατα σου μύρα
Το νού μου σάρωσε σεισμός ερωτικός
Κι είν’το τραγούδι μου άγριος ποταμός

Σαν η καρδιά μου βούλιαζε σκαλί σκαλί στον Άδη
Άστραψε του Δημιουργού,πλέριο θείο σημάδι
Ατάραχη και θεϊκή με τα μαλλιά λυμένα
Κατέβης μυστικά ως σ’εμένα
Ετοιμασμένη κι άσειστη πλάγιασες σιμά μου
Και καταλύθη ο Άδης στη καρδιά μου
Και πήρα στη φούχτα μου τρανό μαργαριτάρι
Το νέο μου άγγιγμα φτερόν ασίγητο να πάρει
Και πήρα στην καρδιά μου την άνοιξή σου
Και τ’άλικα τα ρόδα που έφερε η ψυχή σου

Της θέρμης τάνιωσα άξαφνα ένα στέμμα
Και στο κρυφόν αντίδωρο μου εβουβάθη το αίμα
Κι η μαύρη κλίνη μου έγινε καράβι στ’απέραντο νερό
Του θεού καράβι ασπέδιστο στη μέση απ’τον αφρό
Με τα πανιά του ολόβολα αφημένα με μια επιθυμιά
Σε κάθε ενάντιο άνεμο γαλήνη ή τρικυμιά
Θεϊκή γεμάτο δύναμη να παίξει να χορέψει σε νύχτα ξελογιάστρα
Σ’ενα χορό παντοτινό στη μέση απο τ’άστρα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-05-2008