Ο Ήλιος

Δημιουργός: velico, Καλλιόπη

Μια νέα απόπειρα....και συνεχίζεται...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=right]Ξεκινάγαμε αχόρταγοι να αρπάξουμε όσα περισσότερα μπορούσαμε.
Βγαίναμε τρέχοντας σχεδόν στη αυλή και μισοκλείναμε τα μάτια στην αντηλιά Του, που έκανε πως μας φοβέριζε. Μόνο για μια στιγμή δειλιάζαμε. Του παίρναμε τον αέρα αμέσως. Μαζεύαμε φακίδες στα μάγουλά μας και εκείνος γελούσε! Έριχνε ένα βλέμμα κάτω από τα χρυσά γυαλιά του και γελούσε ανήμπορος να μας αντισταθεί πια! Σχεδόν μας έκανε νάζια πριν μας τις δώσει. Ζητούσε σαν αντάλλαγμα λέει να πάρει τον ίσκιο μας και να περπατάμε μόνοι.
Για μια μόνο στιγμή φοβόμασταν μην τυχόν έπαιρνε τελικά τη σκιά μας. Μισοκλείναμε τα μάτια από φόβο και θυμό! Σφίγγαμε τις γροθιές μας και περνάγαμε στην επίθεση! Κλέβαμε στις φουχτίτσες μας φακίδες από την ποδιά του και τρέχαμε να κρυφτούμε πίσω από την ποδιά της Μάνας! Εκείνος , ο πονηρός, έκανε τάχα πως δε μας βλέπει και χαμογελούσε κάτω από τα καστανά μουστάκια του. Έκανε κι ένα τσαφ! να μας φοβερίσει δήθεν και εμείς πεισμώναμε πιο πολύ! Δεν άντεχε άλλο το πείσμα μας και τα σφιγμένα πιγούνια μας, ξέσπαγε σε γέλια, τραντάζονταν ολόκληρος, άνοιγε η ποδιά του και δως του να μοιράζει φακίδες στα αναψοκοκκινισμένα από το παιχνίδι μάγουλά μας[/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-05-2008