Αγώνας

Δημιουργός: AndreasChristodoulou

για σενα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Bαθιά κοιλάδα μυστική το νού μου έχει πάρει
Στο ρόδινο,μακάριο της φώς νάμε, με σηκωμένα χέρια
Μ’ίσκιους θαμπούς και ξάστερους απ’άνεμο αποβροχάρη
Η θεία γαλήνη με καλεί ,να βγώ προς τα γαλάζια αιθέρια

Ατέλειωτον εδώ κι εκεί μακρύ συμπόσιο μ’εκέρνα
Μεγάλη ορμή αλογάριαστη που στην εξαίσια πάλη
Με παλμό εχόρευε η ηδονή,απο το νού μου ως τη φτέρνα,
Το σώμα μου έντυνε δροσιά,τη θέληση μου ατσάλι

Κι όσο μ’αρμάτωνε απάντεχα τα μέλη ως την καρδιά
Τοσο γλυκήτερο ένιωθα και τον σφοδρόν αγώνα
Κι έπινα σαν άγιο νάμα της αυγής όλο μονομιά,
Το ρέμα που με πάταγε μπροστήτερα απ’το γόνα

Τα βλέφαρα διάπλατα κρατούσε μέγας λυτρωμός
Και δεν τα ζύγωνε μήτε βαρύς μήτε αλαφρύς ο ύπνος
Τόσο ήτανε ποτιστικός,των αρωμάτων και γλυκός
Τι’ταν το θάμα π’άνθιζε για με ο ευλογημένος δείπνος

Τωρα μες στα βάθη μου,όλα μια δέηση τ’αρμονίζει
Που ορμάει....,θεριεύοντας τον έρωτα στ’αντίμαχα κορμιά
Κι ολοένα μου πλαταίνεται εκεί που ο νούς χρονίζει
Ολοένα τρέμει μέσα μου μια γνώμη «θα σ’αγαπώ παντοτινά».........

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-05-2008