Εν Βαγδάτη

Δημιουργός: ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

EN BΑΓΔΑΤΗ

Στο σπίτι του επέστρεφε,
με το βιολί στο χέρι,
και,πληγωμένο,συναντά
στο δρόμο,περιστέρι.

Χτυπούσε,το γερό φτερό,
στο χώμα,το καημένο,
πλήν όμως,δεν φτερούγιζε,...
τ' άλλο, σακατεμένο.

Εσκυψε,και,δακρύζοντας,
με προσοχή,το πιάνει.
Το παίρνει για το σπίτι του,
να 'δεί,πως θα το γιάνει.

Ητανε χάλια,το φτερό.
Δε βρίσκει,κάποια λύση.
Ομως,έχει, γιατρό γνωστό,
ίσως,τον βοηθήσει.

- Αύριο,πάμε στο γιατρό.
Σώπα,και,θα σε γιάνω.
Σα μουσικός πλανώδιος,
εγώ,τί να σου κάνω.

Το τάισε,του έδωσε νερό,
να το δροσίσει,και,
του 'παιξε και μουσική,
να το παρηγορήσει.

Την άλλη μέρα,κίνησε,
για το γιατρό που ξέρει.
Στο ένα χέρι,το βιολί,
στ' άλλο το περιστέρι.

Οι άνθρωποι,δε σέβονται,
τα ζώα,και,τη φύση,
σκεφτόντανε,ένα λεπτό,...
την νάρκη πρίν πατήσει.
------------------
Εσυνέβει,στη Βαγδάτη,
κάποια μέρα του μηνός...,
στο Σαμίρ. Ομως,τι κρίμα,
που δεν ήταν χριστιανός!

Τον παράδεισο θα χάσει,
και τον Μπούς,δε θ' ανταμώσει,
που ,με του Θεού τη γνώμη,
το οκέι έχει δώσει,
άπιστες φυλές,αφίλων,
να χαθούνε,όπως-όπως,
και,η χώρα τους,να γίνει,
σύγχρονος, κρανίου τόπος.

Εις την κόλαση,ο δόλιος,
συνεχώς,θα υποφέρει,
μαζί με το περιστέρι,
που του έμεινε,στο χέρι.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-05-2008