Κόμπος

Δημιουργός: justawoman, Στέλλα Γεωργιάδου

... κι είναι του πόνου το μαχαίρι που σκαλίζει, αυτόν το Μάη που στην απόχη μου στριγγλίζει

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήταν ένα συναίσθημα προδοτικό
Συστρέφονταν ανήσυχα στο στέρνο της
Μέρες και μήνες… αιώνας πολιορκητικός
Κι ήθελε να ‘ναι το φιλί
ήθελε να ‘ναι χάδι
να είναι λέξη, έστω, τρυφερή
ήθελε, ήθελε…

Ένας πολύτιμος μύθος
φυλαγμένος
σε στέρνο έφηβο

Ώσπου μια μέρα
(χαριστική ή των δακρύων;)
παράξενα διογκώθηκε
την άνοδό του διακινδυνεύοντας
Μα δεν το χώρεσε

Εκεί σταμάτησε
κάπου στο μέσο
του λαιμού της και της θλίψης
Μόνος και μόνιμος
Σφιγμένος κόμπος

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-05-2008