Μηδέν

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στα σχολικά σου τα τετράδια γραμμένο
Το παρελθόν σου με τετράστιχα γυμνά
Το μερτικό σου στη ζωή ξεπουλημένο
Με ρωμιοσύνη και σπασμένα αγγλικά

Στις γειτονιές που τις σεργιάνισες παιδάκι
Τώρα σαν μάγκας το τσιγάρο σου πετάς
Έχεις γερμένο πα στους ωμούς το σακάκι
Και δεν σε νοιάζει πιο σοκάκι περπατάς

Μέσα στα μάτια σου χαράξανε τα χρόνια
Όπως χαράζουν σε μια βέρα τ' αρχικά
Έχεις στην τσέπη σου κρυμμένα δύο πιόνια
Που δεν τα έπαιξες ποτέ στα φανερά

Στα διό σου χείλι το τσιγάρο αναμμένο
Σαν ένας φάρος που του κλέψανε το φως
Για τον σακάτη τον καιρό τον ξοφλημένο
Δεν λες κουβέντα και κοιμάσαι μοναχός

Περνάς τις νύχτες σε σκαμπό χωρίς μια λέξη
Με μουσικές που σου θολώνουνε το νου
Με πληρωμένες ηδονές μέχρι να φέξει
Ψάχνεις το έρωτα στα λόγια του χαμού

Έχεις ξοφλήσει μα αρνείσαι τη αλήθεια
Πίνεις το ψέμα για να νιώσεις δυνατός
Έχεις χαθεί μέσα στο χθες και τη συνήθεια
Και σου 'χει στείλει συστημένο ο Θεός

Ως το λιμάνι σε πηγαίνουνε οι ώρες
Κάθε φορά που αγριεύει ο καιρός
Κοιτάς απέναντι τις όμορφες τις χώρες
Που δεν κατάφερες να φτάσεις δυστυχώς

Κοντεύει αιώνας και σε λύγισαν οι μέρες
Ότι χρεώθηκες το πλήρωσες διπλό
Έχεις ακόμα στο κορμί διό ξένες σφαίρες
Από τον πόλεμο στης μάχης τον καπνό

Στα ενενήντα η ζωή σου μηδενίζει
Μα η ψυχή νιώθει ακόμα σαν παιδί
Μαύρο μελάνι η στιγμή και σου μαυρίζει
Κάθε εικόνα που πασχίζει να ζωθεί

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-01-2005