Κεχριμπαρένιος Ήλιος

Δημιουργός: oulaloum, Αντώνης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είμ' ένας άλτης μεταξύ κόσμων μονωμένων,
άλτης δύστροπος που μόνο
αν τα ελατήρια μου γίνουν γη και η σκουριά τους νιότη
εκτινάσσομαι σαν γόνιμο αστέρι
να προικίσω το διάκενο των κόσμων
με το πρωταρχικό τους σπέρμα.
Είμ' ένα κουφάρι αλίκτυπο,
ακούσια θαλασσοπόρος, που με
μεθούν οι δύσκολες ακτές, μες την
άγρια ευτυχία της σύγκρουσης
ανδρώνομαι αλωνιστής
της τρικυμίας και δεν λησμονώ, ως ον αποδημητικό,
τα τεχνολογικά πτώματα του βυθού.
Είμ' ένας κεχριμπαρένιος ήλιος μ' ένα ανεξήγητο
σύγκρυο στα λιωμένα άκρα μου,
σχεδόν όμορφος,
επάξια παρασιτώ σε αρχαίους κρατήρες
για μια περίοπτη θέση
στο στερέωμα.
Είμ' ένας ήλιος παράδοξος, εκνευριστικός,
που αντί εγώ εκείνος ο πλανήτης, εκείνος που ολοένα
αλλάζει χρώμα και χροιά μα που ως τώρα στα ίδια δεσμά
βαθαίνει τις πληγές του, παρακαλάω να ρίξει πάνω μου μια χούφτα
φως κρυστάλλινο.
Είμ' ένας ίσκιος αυτόνομος,
σαν τ' αερικά στον ύπνο των παιδιών,
που όταν χαράζει δεν χάνομαι
παρά υπομένω έρωτες μηχανικά να
μου χτυπούν την πλάτη

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-05-2008