Mέσα στην πλάνη του κενού

Δημιουργός: Κίρκη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σε μαύρο δάσος μεσ' σε χίμαιρες και ύβρεις
Μέσα από όνειρο κλεμμένο καταλείγεις
Γεμάτη τρόμο μην αφήσεις αποδείξεις
Κλείνεις τα μάτια μήπως έτσι κατάλαβεις
Πώς τον πυρσό της λησμονιάς παντού ανάβεις
Χωρίς να θες και δίχως καν να τον αγγίξεις

Κάθε βραδιά κρυφοκοιτάζεις τα αστέρια
Και πάντα απλώνεις σαν παιδί τα δυο σου χέρια
Μήπως αγγίξεις τις σπιθίτσες τ΄ουρανού
Για να ζεστάνεις λίγο έτσι την καρδιά σου
Για να χορέψεις μυστικά με την σκιά σου
Και να χαθείς μέσα στην πλάνη του κενού

Από ένα κύμα το χατήρι θα ζητήσω
Στο αφρισμένο του κορμί να περπατήσω
Και με την αύρα του στην πόρτα σου να ‘ρθώ
Και αν με κόψει σαν μαχαίρι η ματιά σου
Πάνω στον ήλιο θα χαράξω τ’ όνομα σου
Κι απο τ’ αθάνατο το φως του θα καώ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-06-2008