Ζωή σε εφτά στροφές

Δημιουργός: Ιππαρχος, Δημήτρης

Γραμμένο όταν ήμουν στην 4η στροφή, με την ελπίδα να μην έχω φτάσει ακόμα στην 5η...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ένα μωρό, ω τι μικρούλι πράγμα
είδε το φως και θέλησε να κλάψει
όμως αυτό που τώρα προκαλεί το κλάμα
στο μέλλον θα φοβάται μην το χάσει

Ένα παιδί κοιτάζει μ’ ανοικτό το στόμα
τον ουρανό, τα σύννεφα που συνεχώς αλλάζουν
είναι που δε συνήθισε να ζει ακόμα
κι όλα αυτά παράξενα, πρωτόγνωρα τού μοιάζουν

Ένα κορίτσι κι ένα αγόρι χέρι με χέρι
αγνότερο άγγιγμα κανείς τους δε θα νιώσει
ούτε αυτός ούτε κι εκείνη ξέρει
ότι στο μέλλον η ζωή θα τους ενώσει

Ο νέος αγαπά μία κοπέλλα
υπέρμετρη αγάπη μα εμπειρία λίγη
τα όμορφα μάτια της του λένε «έλα»
μ΄ αυτός νομίζει πως του λέει να φύγει

Φτάνει η στιγμή που τα χρόνια που έρχονται
είναι πιο λίγα από αυτά που έχουν φύγει
ακόμα κι όσοι δε φοβούνται να πεθάνουν παραδέχονται
πόσο η ζωή είναι μικρή και λίγη

Ο γέροντας θυμάται όσα περάσαν
φωτογραφία που ξεθώριασε ο χρόνος
τα όμορφα νιάτα τώρα πια γεράσαν
κι αυτός φοβάται να πεθάνει μόνος

Τώρα πια η ζωή να τελειώνει θα πρέπει
ποιαν αξία θα είχε αν για πάντα κρατούσε;
ο ετοιμοθάνατος στο άπειρο βλέπει
τους πεθαμένους που αγαπούσε

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-06-2008