Το Ταξίδι

Δημιουργός: lookingfor, Γιώργος

Μια βραδυά στην Νάξο

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στην θάλασσα μ αρέσει να ταξιδεύω
μα προτιμώ
τους ωκεανούς των δυο σου ματιών
που πυρπολούν το είναι μου
ζωντανεύοντας
το χρησμό της Πυθίας.
Ζωγραφίζω πάνω τους το Αιγαίο
και με στολή κατάδυσης
εξερευνώ
τα αποτυπώματα των δακτύλων σου
φτιαγμένα από ρόδινα κοράλλια.
Κεντάω γύρω τους την Τροία
και γυρεύω
να βρω την ωραία Ελένη
που άρπαξαν τα όνειρα μου
όταν γεννήθηκα
στην σκάφη της Κλυταιμήστρας.

Φεύγεις, φεύγεις,
γυρίζεις πίσω
κλείνεις τα μάτια στο παρόν
που όσο κι αν μοιάζει
όσο κι αν ταιριάζει
ανοίγει
ένα μεγάλο παράθυρο στο μέλλον,
με την μορφή σου να γίνεται
οπτασία, όνειρο, φαντασία,
στο ίδιο σημείο που ο ήλιος
φανερώνει την σκιά σου
δύοντας μέσα στα χείλη σου
ακολουθώντας την φωνή σου
που σαν μελωδία μαγική
διαπερνά με το βλέμμα της
την αέναη νύχτα.

Που να βρίσκεσαι τώρα
να σαι στα πουλιά
να σαι στα λουλούδια
να σαι στα αστέρια
να σαι στο πανί του σινεμά
να σαι στην μουσική
να σαι στο ζεϊμπέκικο
που σε απογείωνε
καθισμένη στον μυστικό δείπνο
των μεγάλων πατέρων.

Ψάχνω να σε βρω.
ψάχνω να βρω μια αγκαλιά
πραγματική η νοητή
να αφήσω μέσα της
ένα ψίθυρο καρδιάς.
Ψάχνω να βρω μια σκάλα
μια πελώρια σκάλα
να σκαρφαλώσω στην σελήνη
να νιώσω
τους κυματισμούς
από τα κοτσιδένια σου μαλλιά
που αφήνουν τα ίχνη τους
στον ανθισμένο μίσχο
ενός φεγγαρολούλουδου.

Ψάχνω να σε βρω.
Πήγα, άγγιξα, είδα.
Μέρα και νύχτα,
νύχτα και μέρα.
Θέλω
να έρθεις κοντά μου,
πολύ κοντά μου
τόσο,
όσο δεν ήρθες τότε,
Αγάπη μου
που σκίαζε η φωνή
το πρόσωπο μου
και έλαμπε
όταν μου χαμογελούσες σαν αστέρι,
με το τριαντάφυλλο ζωγραφισμένο
ανάμεσα στα στήθη σου
να απλώνει το άρωμα του
στις σκοτεινές γωνιές,
στις ροδαλές καμπύλες
του αισθησιακού σου κορμιού
και να βάζει μια πινελιά
κόκκινο χρώμα
στον πίνακα του ΜΙΚΑΛΑΝΤΖΕΛΟ.

ΕΡΩΤΑΣ είναι,
φαντασία, όνειρο, οπτασία,
είναι εκεί που βρίσκεσαι εσύ,
στην γη, στο νερό, στον αέρα
είναι εκεί που το χαμόγελο σου
οδηγεί προς την ελπίδα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-06-2008