Ορφέας και Ευρυδίκη

Δημιουργός: Μοιάζω μ'εσένα, Αθανασία Γ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μια νύχτα μες στην κούνια της σελήνης σ’αποκοίμισα
με λόγια και με ευχές, τρεμάμενα βελούδα
Στις όχθες του ονείρού μου σε ξύπνησα
κι η κάμπια μας εγίνη πεταλούδα.

Φτερά αιθέρια έβγαλε των δυο μας η αγάπη
ένα στον ώμο της σιωπής και δυο στης γης το χώμα
Φοβήθηκες αγγέλων να μη μας πιάσει μάτι
και την κατάρα σφράγισες μ’ένα φιλί στο στόμα.

Αίφνης κι ευθύς τότε'πεσε... βαρύ, βαθύ σκοτάδι
το φως μας το καρπώθηκαν Πλούτωνες μα και λύκοι
Ορφέα εσύ με φώναζες και ήσουνα στον Άδη
στη γη εγώ σε γύριζα, δεν άντεξα και λύγισα
και σ’είδα μόνο πίσω μου να σβήνεις... Ευρυδίκη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-06-2008