Ξενιτεμένο μου αστέρι

Δημιουργός: Ηλίας Πολίτης

Θαλασσινό ταξίδι..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Πέρα στα παλιά μουράγια
Η ζωή ξενοκοιμάται
Και όταν το πρωί θυμάται
Ποιο πλευρό έχει αφήσει
Μέσα στα μικρά καρνάγια
η σανίδα έχει σαπίσει
αναμνήσεις και αρμύρα
το σκοτάδι έχει μυρίσει [/I]

[B][I]Ξενιτεμένο μου αστέρι
μέσα στ’ ουρανού τη θλίψη
έψαξα στο φως μια τύψη
κι ένα στεργιανό μαχαίρι
για να κόψω τη χαρά μου
κι απ’ τη ρίζα τα όνειρά μου
απ’ το χώμα να μη λείψει

αδειανός αυτός ο τόπος
άγονα τούτα τα μέρη [/I][/B]

[I]Πέρα στα παλιά μουράγια
Η ψυχή βαριανασαίνει
Σ’ ένα κόμπο πάντα δένει
άγγελο που δεν κοιμάται
Ποια εικόνα την μαγεύει
Μες στο χθες βρίσκει σημάδια
δες την κουβαλά στον ώμο
και το σήμερα παιδεύει [/I]
[U][B][I]
www.eliaspolitis.gr[/I][/B][/U]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-06-2008