Προσευχή Δημιουργός: Millie Φτιάξτε καφέ, παράλληλα δώστε και εκτύπωση, Στρογγυλοκαθίστε, Πάρτε βαθιά ανάσα και ξεκινήστε!!!Καλό Κουράγιο Συγνώμη για το «πολύ μου»:)
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Εισαγωγή
(Για να σας βάλω, λίγο στο κλίμα)
Κάπου κάποιοι κάποτε πριν κάμποσα χρόνια
έκλειναν την 1η τους «επέτειο»
Ξεκίνησαν χωρίς να ξέρουν που θα πάνε
Περπατώντας ανακάλυψαν, τυχαία, ένα
πανέμορφο μέρος!!!
Από τότε & για όσο καιρό ήταν μαζί πήγαιναν
σχεδόν κάθε χρόνο στο ίδιο μέρος
Το κορίτσι πήγαινε στάνταρ εκτός από την «επέτειο»
και άλλες ημέρες
Κάποτε έπαψαν να είναι μαζί
Το Κορίτσι όμως ΔΕΝ έπαψε να πηγαίνει
καθώς, επίσης ΔΕΝ έπαψε να κάνει την ίδια Ευχή!!!
Πέρσι όμως ΌΛΑ θα άλλαζαν για εκείνη ΟΛΑ ακόμα και η Ευχή...
Πέρσι όμως έγινε και το πιο παράδοξο απ' ΟΛΑ
«Προσευχή»
Χριστέ μου πάντα ερχόμουνα όλα αυτά τα χρόνια
και ζήταγα να δίνεις αιώνια, στο κόσμο, την ομόνοια
Το μόνο που παρακαλούσα προσωπική μου χάρη
Εκείνον κι μένανε μαζί να μας «ενώσεις» πάλι
Ένιωθα όλες τις φορές πως ήμουν εγωίστρια
έστω και γι' αυτό το ένα που σου ζητούσα
γιατί ήξερα καλά πως «υπάρχουν χειρότερα»
& εσύ γνώριζες, επίσης, πως δεν αδιαφορούσα
Μα από την άλλη ΈΝΑ πράγμα ήταν αυτό που πάντα ήθελα
«Τους πόνους κα τα βάσανα θα τα 'αντιμετωπίσω ύστερα»
Σημάδια σου ζήταγα να μου δείξεις τι έπρεπε να κάνω
«Να σταματήσω ή με δοκίμαζες να παλέψω παραπάνω???»
Έφτασα τόσες φορές εδώ γεμάτη απορίες
«Αν ήταν πολλές ή λίγες οι όποιες μου θυσίες???»
Ξέχασα στη πορεία μου για ποιόν και τι παλεύω
Πόσες φορές αντιτάθηκα σε όλα όσα πρεσβεύω???
Την πάτησα γιατί σύγκρινα δικές ΣΟΥ ιστορίες
με τις δικές ΜΑΣ τις ζωές και τις ευαισθησίες
Μας έμαθες πως η πίστη μας ΠΑΝΤΑ θα βοηθάει
«πίστευε και μη ερεύνα», έλεγες, όσο & αν πονάει
Κι εγώ σε ακολούθησα ΠΑΝΤΑ κατά γράμμα
λες είχα δώσει όρκο λες είχα κάνει τάμα
Είπες σε κάποιους, κάποτε «ΠΟΤΕ μη πτοηθούμε
Αγάπη για να ΣΟΥ δείξουμε πρέπει να ταπεινωθούμε»
Κάπου εκεί τα έχανα
πριν η καρδιά τι να κάνω μου υποδείξει
Πάντα σκεφτόμουν
«Πόσα ένας πιστός πρέπει να ΣΟΥ αποδείξει»
ΛΑΘΟΣ σε παραλλήλιζα ΚΑΚΩΣ έγιναν συγκρίσεις
Συγνώμη που σου μιλώ σκληρά!!! Εύχομαι να με συγωρήσεις
Όμως
Παρ' όλα όσα πέρναγα από εσένα δεν απομακρύνθηκα
ΠΟΤΕ αν με άκουγες, αλήθεια ΔΕΝ αναρωτήθηκα
Ήμουν σίγουρη ότι ήσουν δίπλα μου όλες τις δύσκολες στιγμές μου
Και με βοηθούσες με τον τρόπο σου να κλείσω μέσα μου τις ρωγμές μου
Αυτό που έλεγα πάντα, παντού και συνεχώς είναι
«Κάνε κουράγιο και Υπομονή Κάποιος λόγος θα υπάρχει
Ποιος μπορεί να τα βάλει μ' Εκείνον που Βασιλεύει και άρχει???
Κι όμως εγώ συνέχιζα να ζητώ την ίδια χάρη, με αναφιλητά εσώτερα
Κάθε φορά ερχόμουν και σου έβγαζα της ψυχής μου τα ενδότερα
Χρόνια και χρόνια πέρασαν και δεν σου αντιμίλησα
Όμως σήμερα δεν αντέχω άλλο!!! Λυπάμαι λύγισα
Την προηγούμενη φορά που είχα έρθει
μου είχες κάνει τη χάρη μετά από τόσες ικεσίες
και ήρθα αμέσως να σου πω χίλιες ευχαριστίες
Ήμουν εδώ και έκλαιγα γεμάτη από τόση χαρά τόση ευτυχία
μα ξαφνικά δεν άργησε να φτάσει η μεγαλύτερη μου δυστυχία
9 ώρες!!! ΜΟΝΟ 9 μου έκανες τη χάρη
και μετά??? ΚΕΝΟ Πίσω το πήρες πάλι
Δεύτερη φορά ήρθα μέσα στη ίδια μέρα
Θύμωσα και σου είπα πως θα σε κάνω πέρα
Γύρισα απ' το άλλο μάγουλο και σου ζήτησα
«Χαστούκι κι άλλο να μου δώσεις
αν αυτό ευτυχία σε κάνει να νιώσεις»
«Χτύπα με, χτύπα με, ξανά σου λέω, ΔΕΝ με αγγίζεις
Είμαι πια εγώ ΝΕΚΡΗ και ΕΣΥ δεν το υπολογίζεις
Γιατί μου το έκανες αυτό??? Λίγες στιγμές να δώσεις
Καλύτερα ήμουν πριν αυτό!!! Τώρα??? Να με σκοτώσεις»
Σου γύρισα την πλάτη μου χωρίς να σε κοιτάξω
Σου φώναξα «Τώρα πια κι εγώ μαζί σου θα αλλάξω»
Βουβή έμεινα ώρες, εδώ, κλαίγοντας να υποφέρω
Κραυγή μου βγήκε μέσα από τα στήθια μου
«Τι άλλο θέλεις πια να σου προσφέρω???»
Όλες μου τις Ελπίδες ένιωθα μακριά ότι έφευγαν
ακόμα και τα κεριά μαζί μου αργοπέθαιναν
Φλόγα δεν ένιωθα από πουθενά μονάχα το σκοτάδι
άπλετο μέσα στη ψυχή & στο εκκλησάκι εκείνο το βράδυ
Ώσπου
Οι σκέψεις μου στρέψανε μαζί του και το δάκρυ
σηκώθηκα και ένιωθα πριν του γκρεμού την άκρη
«Φ Ε Υ Γ Ω» σου φώναξα «Απ' όλα!!! Ακόμα και από εσένα»
& την ίδια στιγμή μετάνιωσα που ξεστόμισα
Πέρασαν ημέρες πολλές που ένιωθα σαν χαμένη
Ο Έρωτας τη Πίστη μου είχε απατημένη
Χρόνος πέρασε αρκετός κι εγώ, κάπως, συνήλθα
κρυφά στις σκέψεις μου ΕΣΥ ήσουν ότι είχα
Δεν ήθελα όμως να στο πω και να το καταλάβεις
γιατί φοβόμουν το κακό πως δεν θα το προλάβεις
Να μαι και πάλι σήμερα εδώ, μπροστά σου να μιλάμε
Εγώ Κ Α Ι ο Πόνος μου μαζί ΕΣΕΝΑ προσκυνάμε!!!
Αναρωτιέμαι όμως
Τι άραγε να κατάλαβες που μου 'δωσες τέτοια πίκρα???
Τα μέσα μου μόνο άλλαξες μετά από αυτή την ήττα!!!
Αισθήματα??? Δεν άλλαξα τα ίδια θα είναι αιώνια!!!
Ίδια Αγάπη, για Εκείνον, θα νιώθω για όσα μου μένουν χρόνια
Οπότε??? Ποιο το όφελος όλων αυτών των πόνων???
ΔΥΟ καρδιές που τσάκισες στο πέρασμα των χρόνων!!!
Μα ήρθα σήμερα εδώ σκοπό να εκπληρώσω..
ΕΥΧΗ νέα θα κάνω και δεν θα το μετανιώσω
Αφού εσύ δεν μου έδωσες εκείνο που ζητούσα
να στερηθώ αποδέχτηκα αυτό που λαχταρούσα
Προσωπικά ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ κι εδώ τα παρατάω
Τα «όπλα» ήρθα να καταθέσω για ΟΛΑ, όσα αγαπάω
Σταματάω από εδώ και μπρος για Εκείνον να παλεύω
Ότι μπορούσα ΠΑΝΤΑ έκανα και ΔΕΝ σε κοροϊδεύω
Απόφαση από ψυχής είναι αυτή βγαλμένη
τα νιάτα μου κατέθεσα & νιώθω γερασμένη
Η νέα ευχή μου είναι
Να δώσεις δύναμη και στους ΔΥΟ να βρούμε τον εαυτό μας
το δρόμο να μας δείξεις το σωστό για το κρυμμένο βάλσαμό μας
Ότι και αν τον «φώτισες» και μου έκανε στο παρελθόν
Τον συγχωρώ!!!Μα σου ζητώ πια σε ικετεύω
να είσαι δίπλα του να μη σε νιώθει, τουλάχιστον Εκείνος απών
κι εγώ σο υπόσχομαι πως θα ξεκινήσω από την αρχή να παλεύω
Προτιμώ να λείψεις από εμένα και να μη μου δίνεις συνέχεια σημασία
Εκείνος σε έχει μεγαλύτερη ανάγκη ενώ εγώ θα ακολουθώ άλλη πορεία
Δώσε στους δυο μας δύναμη να βρούμε ξεχωριστά λιμάνια
ΒΟΗΘΕΙΑ απ' όλους σας ζητώ που είστε στα ουράνια
Να μη κοιτάμε παρελθόν γεμάτο με τις κοινές μας αναμνήσεις
κι αν κάτι παραπάνω σου είπαμε ζητώ να μας συγχωρήσεις
Σου δίνω το λόγο μου εγώ πως είναι ξεχωριστοί οι δρόμοι
Αλήθεια σου λέω τα παρατώ και συνεχίζω μόνη
Κουράγιο μόνο δίνε μας και Αγγέλου τη βοήθεια
Αυτή η αγάπη για μένανε θα ζει πια στα παραμύθια
Σε αφήνω, τώρα, να το σκεφτείς και να με ενημερώσεις
Μονάχα σε παρακαλώ σ' αυτό ΜΗ ΜΕ ΠΡΟΔΩΣΕΙΣ
ΑΝΤΙΟ λέω σήμερα για ΠΑΝΤΑ σε Εκείνον
Και ξεχνάω όλα τα δάκρια το άπλετών μου θρήνων
Γυρίζω προς την έξοδο το σώμα μου λέγοντας «Θα ξανάρθω»
μα ακούω μια φωνή «Μη ξεχνάς!!! Εγώ βασιλεύω κι άρχω!!!»
Χαμογελώ μα πριν ανέβω τα πρώτα σκαλοπάτια
κοιτώ δεξιά & δάκρυα με μιας μου έρχονται στα μάτια
Ένα κερί κατάχαμα δεξιά στο σκαλοπάτι
Δ ήταν το σχήμα του φτιαγμένο με αγάπη
Γυρίζω πίσω παίρνω ένα κι εγώ, το σπάω σε κομμάτια
Μ φτιάχνω το βάζω δίπλα με βουρκωμένα μάτια
Γυρνάω στην εικόνα Σχεδόν ουρλιάζοντας :
Σήμερα??? Σήμερα?? ήρθε εδώ κ α ι Αυτός???
Κοιτώ την Εικόνα και έκλαιγε μαζί μου κι ο Θεός!!!
...«Εσύ βασιλεύεις και άρχεις!!!»... Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-01-2005 | |