Μυστικοί ορίζοντες

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]
Κλαδιά ξερά στο πέρασμα ατίθασου πουλιού
την αταξία έκρυβε το βλέμμα σου αλλού
μες τη νυχτιά περπάτησες λιγάκι λυπημένος
ποιος θα ‘ναι τάχα νικητής, ποιος θα ‘ναι νικημένος
στον άνεμο αφέθηκαν τα μακριά μαλλιά
όλα σαν παραδίνονται κανένας δε νικά.[/I]

[B]
Θ’ ανέβω σε μια κορυφή στον πιο χλωμό ουρανό
τους πόνους μου ακούμπησες για να 'ρθω να σε βρω
πολύτιμες κι ανώφελες, τυχαίες οι ματιές
μας βγάλανε σ’ ορίζοντες, να τις ορίσεις θες... [/B]


Μην λες πως μοιάζει η ζωή ρωγμή παλιού σεισμού
με φρόνηση αντίκρισες τ’ απίστευτα του νου
λες όλα γύρισαν εδώ μ’ ένα χορό θλιμμένο
για αυτό τα στέλνω στο όνειρο, άλλο δεν περιμένω
ταξίδι υπερβατικό μιας μυστικής σιγής
σ’ ένα πλανήτη γέρικο τις χάντρες πώς να βρεις;
Mαργαριτάρια ψεύτικα μιας προδομένης γης
φυλάς τους σπόρους θερισμού παλιάς συγκομιδής.

Κι εγώ σου ζήτησα δειλά να επιστρέψω στ’ άστρα
γέλασες και θυμήθηκες τα μυστικά μας κάστρα
μας ξεγελά ο έρωτας τη λύπη δες σκορπά
μικρή αγκαλιά υπόσχεται για μια στιγμή πολλά
ποιος ταξιδεύει στ’ άγγιγμα της πιο γλυκιάς σιωπής
γείρε απλά στο πλάι μου και τίποτε μην πεις...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-06-2008