Τα στοιχειά του χαρτιού

Δημιουργός: oulaloum, Αντώνης

Δεν τελείωσε και μάλλον δεν πρόκειται. Γιατί το τέλος θα κουβαλάει τα ίδια φαντάσματα που κουβαλούσε κι η σύλληψη του. Τα θεωρητικά αδιέξοδα στοιχίζουν.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα στοιχειά του χαρτιού βγαίνουν στη μεγάλη βόλτα τους

Πάντα τις νύχτες το μελάνι των
βιβλίων γίνεται πύρινο κι ακτινοβολεί
ύμνους στην αγρύπνια
Με κοιτάζει ο Κάφκα σκυθρωπός, μπλεγμένος
στην κοσμική σκόνη, να μη μπορεί με
τον στρατηγό του Μάρκες να μου σκαρώσουν
κάτι ευχάριστο.
Το λιγοστό φως ραγίζει στα γραφτά του Ντεμπόρ
και κλαίει σαν παιδί γεμάτο απορίες
πίσω απ’ τις μπροσούρες του Μπακούνιν.
Δεν φτάνει φαίνεται να αρπάξει μια σταγόνα αίμα
απ’ την κεντρική μου αρτηρία,
εκείνη με τα’ αμέτρητα μπαλώματα
Κι ύστερα ξυπνάω ιδρωμένος σε άγρια βράχια
μ’ ένα μηδενικό βαθιά χαραγμένο στα οστά μου.
Πιο κει γελούν οι βασανιστές κι όλο
δονείται το σάπιο τους κρανίο: «Μακρόνησος»
κι η άβυσσος προσμένει μπουλούκια τους κολασμένους.
Να ο Μαρκούζε και βουτάω στην αρνητική σκέψη
για μυριάδες λόγους. Και για την επανάσταση.
«Η κατανόηση της πραγματικότητας ξεκινά από την άρνηση
της ως τέτοια» μα τέτοιος είμαι κι εγώ, που αρνιέμαι, πανευτυχής,
την άρνηση. Σχιζοφρενής κι εξεγερμένος
που στη Μάνα γυρνά να θηλάσει μαζί με τ’ άλλα
έμβρυα της αγωνίας της
Μου ψιθυρίζουν το κοινό μυστικό: Άρχοντες σφάζουν
βαστώντας παραμάσχαλα ειδών-ειδών ιδεαλισμούς,
θεό, σχέδια αποκατάστασης, νεοφιλελεύθερους παραδείσους και
ραίνουν όλη τούτη την αγάπη όπου
επί γης κατατρεγμένοι ρισκάρουν τα’ απομεινάρια τους
Ο γηραλέος πια Τσόμσκι μιλάει πολύ.
Κι ας αποτύχουν οι ρουφιάνοι μ’ όλες
μαζί τις αποτυχημένες πολιτείες τους.
Στο μεταξύ χιλιάδες ρήγματα ετοιμάζεται
να μου χαρίσει ο Φρόιντ.-Όχι γέρο-διάβολε μια χαρά γαληνεύω!
Ψυχολογία των μαζών και μάζες εξατομικευμένες,
τόσο εύκολα, σαν στάρι ώριμο, με θερίζουν
τα συστήματα εκμετάλλευσης,
εμένανε το καταναλωτικό κυρίως,
-Ο Μπωντριγιάρ πέθανε-
Εκείνο που συνταιριάζει θέαμα, πληροφόρηση, γεγονός, ιστορία,
ασημαντότητα όλα σ’ ένα απόκοσμο χάος.
και γεννιέται, ω απέραντη ευτυχία!,
το θαύμα: ΜΜΕ
Άλλο ένα φάντασμα, ο Πουλαντζάς, πλανιέται,
φορώντας όλες τις μαρξιστικές διδασκαλίες του, πάνω
απ’ το κουφάρι του κάποτε στα τέλη του ‘70
Κι ο Μαρξ πάντοτε επιβλητικός -η θεόρατη γενειάδα-
μονάχος με τις ούτε 100 σελίδες του,
ξεχωρίζει απ’ όλες τις πολυτελείς εκδόσεις…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-06-2008