Λέξεις

Δημιουργός: velico, Καλλιόπη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

λέξεις που με σκοτώνουνε
σημειώνω σε ένα χαρτί
μήπως αργότερα τις γλυκάνω
στην πονεμένη μου ψυχή

τους δίνω χρώματα και ήχους
και στον αέρα τις πετώ
και όπως γυρνάνε πίσω αυτές
τις ίδιες στιγμές τις ξαναζώ

μόνο που είναι δυνατές
και αξίζουν όλο πιο πολύ
μόνο που πονάνε όλο πιο βαθιά
και σα μολύβι βαραίνουν τη ψυχή

μα πάλι όταν μένω σιωπηλή
σωριάζονται μέσα μου σαν φύλλα
και η άνοιξη δε λέει να ρθει
και όλο σαπίζουνε εκείνα

με μια κραυγή λέω να σωθώ
σκοτώνοντάς ότι με πνίγει
και αν ποτέ το καταφέρω
θα είναι που θα έχω φύγει

07/03/98

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-06-2008