Πλεξούδες ψαροκόκαλο

Δημιουργός: Δήμητρα

Μην κλαις μαμά γιατι γκριζάρει ο ορίζοντας...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]Πλεξούδες ψαροκόκαλο…


Ίδιο το δωμάτιο, ίδιο κρεβάτι…
Λευκό το χρώμα του με σκαλίσματα στο ξύλο.
Καλοδιατηρημένο αν σκεφτείς πως είναι συνομήλικο μου…
Με θυμάμαι…να στέκομαι πάνω του και εσύ
να μου φτιάχνεις πλεξούδες ψαροκόκαλο τα μαλλιά
ενώ εγώ γκρίνιαζα και δεν ήθελα να πάω στο σχολείο.
Μας θυμάμαι…ενώ σου χτενίζω εγώ τα μαλλιά λίγο πριν σε βάλω για ύπνο.
Περίεργος αυτός ο κύκλος που κάνει τόσο παράλογα γρήγορα το γύρο του.
Τόσο διεστραμμένα και λανθασμένα το γύρο του….
Γέμισε θηλυκά το δωμάτιο.
Εγώ, εσύ κι αυτή να συζητάμε σιωπηλά.
Έτσι μιλώ εγώ για τα πιο βαθιά μου αισθήματα, το ξέρεις καλά.
Εσύ κάποτε εκφραζόσουν μεγαλόφωνα μα τέρμα κι αυτό,
έγινε η ζωή σου ένα τρένο με τερματικούς σταθμούς.
Η αποψινή θλίψη έφερε πλημμύρες… Στα μάτια, στις καρδιές…
Και μου θύμισε, τι παράξενο, εκείνη την τελευταία μέρα που χάρηκα πολύ.
Όταν γέννησα και κράτησα τον γιο μου στα χέρια μου.
Και χαιρόμουν…όχι μόνο γιατί γεννήθηκε καλά,
μα και υποσυνείδητα – συνειδητά γιατί δεν ήταν κοριτσάκι.
Και τα αγόρια δεν θέλουν πλεξούδες ψαροκόκαλο στα μαλλιά.
Γιατί αφού δεν πρόλαβες εσύ να με μάθεις πως φτιάχνονται
δεν θέλω να μάθω ποτέ μου, μαμά….[/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-06-2008