Σεντόνια

Δημιουργός: zpeponi, Νικος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μου ’ρχονται πάλι στο μυαλό τα μυρωδάτα τα σεντόνια,
ν’ απλώνεται μπροστά μου νιώθω τ’ άρωμα τους,
τα σχέδια και τη δίπλωση τους βλέπω, τόσο κοντά μου.
Ίδιος ο όγκος τους και η δροσιά που αποπνέουν,
τα αισθάνομαι σαν τώρα πάλι να τ’ αγγίζω
και πόθο να φουντώνει το κορμί μου.

Μα πάνε ήδη τρία χρόνια απ’ την ώρα,
που σε αγάπησα για τελική φορά.

Και σένα τώρα πάνω στα σκεπάσματα σε βλέπω.
Γυμνή. Τελείως γυμνή. Τόσο γυμνή.

Μόνο μια προσμονή γλυκιά για πανωφόρι
κι ένα στόμα μισάνοιχτο που ψιθυρίζει να ’ρθω.

Και υπακούω - κι αποδέχομαι επιτέλους,
τον εαυτό μου πια πως δεν ελέγχω.
Πως με τραβάνε τα γλυκά σκεπάσματα
και ένα σώμα που το «όχι» μου δεν γνώρισε.
Που όποτε τ’ άγγιξα με ζέστανε. Φωτιά.
Φωτιά κι ιδρώτας - που ακόμη με ζεσταίνει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-07-2008