Εεεε ρωτας

Δημιουργός: Αστεροτρόπιο (Jeny)

παραμιλώ ή λάλησα... στο καλοκαιράκι. Καλημέρες λέμε!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αχ τούτη η μέγγενη που σφίγγει την καρδιά
Πώς με προδίδει
Ρίχνω ρακές να ξεγλιστρήσει
Μα αδυνατεί
Σαν την αλήθεια μου
Αδυνατεί να κρυφτεί
Να ερωτεύομαι ξανά;
Δεν θέλω
Μα τι ’ναι τούτη η αγωνία
Αυτή η παραζάλη στην ανάμνηση
Στα άδεια μου χέρια
Κρέμομαι
Κι ο αέρας εδώ δυνατός να με ραπίζει
Έδωσα όρκο κάποτε
Να ψάχνω
Να κρατώ το δευτερόλεπτο της σκέψης
Εκεί πάντοτε κατοικούσε η αλήθεια μου
Κι ας τη γκρέμιζα
Μα κάποτε το είπα και σε σένα
Κι ας μη με ήξερες
Θα είμαι αληθινή και έγινα
Και δεν μπορώ
Μάτια μου δεν μπορώ
Το πρώτο όχι που μου βγαίνει
Να μην σκεφτώ ξανά
Κι ας βασανίζομαι
Ούτε να μην στο πω μπορώ
Στα δάχτυλά σου αφήνομαι χορδή
Ο ήχος της αλήθειας μου να ακουστεί
Όχι, δεν την αφήνω σ’ αρχαρίους
Είσαι ακόμα αγκαλιά για μένα
Αστέρι μακρινού γαλαξία
Λένε πως με την αγκαλιά εκχύνονται ορμόνες
Ηρεμίας
Μα πώς να σ’ έβρω;
Πειραματίζομαι και ξεχνώ
Ηχογραφώ και χάνω
Ακούω και ζω
Ήχους ανόθευτους του δρόμου
ταξιδιάρικους.
Δε βαριέσαι!
Αγκαλιά ας τρέχεις
να με τρέχεις
να μην ξεχνάω πώς κυλούν

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-07-2008