χαλεποί καιροί

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

δώδεκα νύχτες στείλανε τα σκότη τους
ολόισα μες τα μάτια
και χάθηκαν από μπροστά μου οι στεριές
και τα πελάη χαθήκαν
κι οι ορίζοντες οι αυγινοί που ανέκαθεν ονειρευόμουν
ν’ αγγίξω με το βλέμμα μου
σκορπίσανε κι αυτοί άκλαυτοι κι ανυπόληπτοι…

ώστε λοιπόν ,πάντα μια νύχτα θα καραδοκεί
και θα σκεπάζει τις απόπειρες διαφυγής της σκέψης;
πάντα το τέρμα θα σκιάζει την αρχή
η παρακμή την κάθε ακμή
το γήρας κάθε νιότη;

φεύγουν τα μάτια μου απ’ το σώμα,
αποκολλάται η σκέψη μου από τις γήινες εμμονές
και σε ουράνιες διαδρομές περιπλανιέται
σαν άμυνα θαρρείς ή σαν αντίσταση
σ’ ότι αναδίδει σήψη…

ξέρεις, σε τούτους δω τους χαλεπούς καιρούς
της απληστίας και της απάτης
μονάχα η ποίηση μου μεινε πιστή
κι ανάλλαχτη-θαρρώ- στο πέρασμα των χρόνων…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-07-2008