Σκόρπιες σκέψεις

Δημιουργός: candy-candy, Χριστιάννα

Πάνε χρόνια που αντίκρυ αναβοσβήνουν τα φώτα κάποιας γης...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έκσταση.
Κοιτάς το τοπίο:
Η θάλασσα οργισμένη να σου φωνάζει
Σε παρακαλά να μείνεις εδώ
Να μη φύγεις
Και σχηματίζεται μια ρυτίδα πάνω της
Εκεί που σμίγει με τον ορίζοντα
Και δεν ξέρεις που είν’η αρχή και που το τέλος
Σε κοιτά κατάματα στα μάτια
Πράσινη είναι
Έχει το χρώμα της ελπίδας
Κι όχι μόνο...
Πίνεις κρασί
Ο αέρας φυσά και φέρνει αναμνήσεις
Μυρίζεις εκείνο τ’άρωμα ξανά και μεθάς
Θα ‘θελες τόσο πολύ να ερεθίσει τους αδένες σου ακόμη μια φορά
Στ’αλήθεια κι όχι στην φαντασία σου
Σκοτεινιάζει σιγά σιγά
Τα σύννεφα βαριά σκεπάζουν τον ουρανό
Ξεπροβάλει το φεγγάρι
Μισό.
Τ’άλλο μισό παίζει κρυφτό
Με τ’αστέρια
Με τις ευχές μας
Διψάς
Σκύβεις να πιείς νερό
Κι ας έχει αλάτι
Η αρμύρα του σε κάνει να διψάς πιο πολύ
Να θες όλο και πιο πολύ να πιείς
Νομίζοντας πως η επόμενη γουλιά
Θα σε κάνει να νιώσεις καλύτερα
Μερικά πουλιά πετάνε χαμηλά
Άνθρωποι κοιτούν απ’τα μπαλκόνια
Πέρα μακριά...
Ο ουρανός έχει ένα βαθύ μοβ χρώμα
Λες και πενθεί
Βαρέθηκες αυτή τη συννεφιά
Αποφασίζεις να βαδίσεις σ’άλλα μονοπάτια
Έν’αστέρι πέφτει
Και κάνεις μια ευχή
Να περάσει κι αυτή η νύχτα σιωπηλά
Κι η επόμενη
Κι η επόμενη...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-07-2008