2008

Δημιουργός: iptamenos_gatos, Ιωαννης Χριστοπουλος

ενα τραγουδι για τον Γ. [+ετων 26]

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ματωσε η νυχτα και η χαραυγη
παγωσε ο ηλιος τουτο το πρωι
χαθηκαν τα αστερια και τα καλοκαιρια
κι εμεινε ο πονος να σ ακολουθει

σβηνεις μπρος σου ο δρομος που σε κυβερνα
μες στα δυο σου χερια η ζωη περνα
χανονται οι σκεψεις και πως να τ αντεξεις
οτι σε βαρενει μεσα στη σιωπη

σβηνουν πια οι ωρες που αιμοραγουν
στο μυαλο σου οι σκεψεις πλεον δε μιλουν
κι οτι πισω μενει και σε αρρωσταινει
γινεται αερας και καυτη βροχη

ονειρο μου ατοφιο κοσμε μακρυνε
μερα μου γαλαζια αδειε μου ουρανε
σαν καιρος που φευγει και δεν περιμενει
χανεται η ζωη μου που αιμοραγει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-07-2008