Σκεψεις μιας αυγουστιατικης νύχτας στο rodon

Δημιουργός: thalia79, θαλεια

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ακόμη και οι εχθροί μου μ΄αγαπούν σου λέω
η αλήθεια είναι ότι πάντα μ'αγαπούσαν αλλά
δε το ήξεραν σου λέω.

Εσύ βουτηγμένος εδώ και 10 χρόνια στη νύχτα.
Η νύχτα με ωρίμασε μου λές..
η νύχτα σου με φώτα γεμάτη και στολίδια,μουσική και
όνειρα ξεχυλισμένα απο ματαιοδοξίαΚαι μου λές,

ότι είσαι χαρούμενος,και ευτυχισμένος ..
και ότι κάνω το κάνω με στιλ!
και απορώ μέσα μου τί σχέση έχω εγώ με το σκοτάδι;

Τί, χωρίς να το ξέρω ζητώ απο εσένα;

Μα αυτός δε ξέρει κάν πώς είναι κάν το φώς ούτε το χάδι της ανατολής
που σαν ζεστή λάβα θα χρωμάτιζε τη ψυχή σου, τη ψυχή του!

Ναι θα τη χρωμάτιζε'γιατί έχει μόνο άσπρο,μαύρο.Είναι αλήθεια
ναι οτι το πιο βαθύ σκοτάδι είναι πρίν την ανατολή ,ναι.

Σου είπα να έρθεις, σου φώναξα αλλά δεν άκουσα κάτι,ούτε τα μάτια σου
που σαν πύρινα φεγγάρια μου γνέψαν.

Ξημερώνει, σου είπα και έφυγα κατάλαβα ότι το φώς δεν το αντέχεις
γιαυτό σώπασες άλλαξες έγινες λιγότερος.Απορώ, τι σχέση έχω εγώ με
το σκοτάδι;
Δέν ξέρω'φεύγοντας που θα με βγάλει ο δρόμος, δεν ξέρω κάν το τέλος του ταξιδιού
του ταξιδιού μας.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-08-2008