Tα θαλερά νειάτα

Δημιουργός: bj-counter, Γιάννης

Κάπου μια ψυχή ακόμα υποφέρει αλλά...ποιος νοιάζεται!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][B]ΤΑ ΘΑΛΕΡΑ ΝΕΙΑΤΑ ![/B]


Δυο λόγια αγάπης θέλησα και πάλι να σου γράψω
κι αντάμωσα τον πόνο μου βουβό να με κοιτά
τα χείλη μου σφιχτήκανε κι ας είπα δε θα κλάψω
τα δάκρυα κυλίσανε στη γη σαν ερπετά!

* * *

Κοιτώ το μισοφέγγαρο και βλέπω τη μορφή σου
και κάνω ευχή πρώτη φορά σαν πέφτει το αστέρι
«κάθε πρωί που θα ξυπνάς ν’ ακούω τη φωνή σου
να ’σαι για μένα πάντα εσύ μοναδικό μου ταίρι!»

* * *

Κάνε κι απόψε ουρανέ μια χάρη και για μένα
τα πέπλα ρίξε της νυχτιάς πάνω στο μέτωπό της
δανείσου ετούτη τη βραδιά το πρόσωπο από μένα
και γίνε άγγελος τρανός, προστάτης στ’ όνειρό της!

* * *

Κι αν αισθανθεί το δάκρυ μου, το δει σε κάποιο αστέρι
και σε ρωτήσει: «γιατί κλαις καθάριε ουρανέ;»
πες της πως: «κάπου μια ψυχή ακόμα υποφέρει
τα θαλερά τα νειάτα της θρηνεί για σένανε!» [/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-08-2008