Λες

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Λες πως τιθάσευσε η ζωή μας τους σκοπούς της
Σ’ένα μπαούλο πως τους έκλεισε για εμάς...
Με μια ασπίδα και ένα ξίφος πολεμάς
Όσους δεν έκοψε τα πόδια ο Προκρούστης.

Σ’ένα κρεββάτι το μεγάλο μερτικό
Κλέβεις δυο μοίρες και ζητάς αυτό που μένει
Λίγο πιο πέρα η Κλωθώ νευριασμένη
Λέει πως της έκλεψες το αιώνιο μυστικό.

Λες πως χορεύουν στις θωριές μας τα φεγγάρια
Χορό για δυο και γύρω οι νύχτες μας σκορπούν
άπλετο φως γιατί οι καρδιές που αγαπούν
Το όνειρό τους το ξεσκίζουν σα λιοντάρια.

Ποιος να’σαι εσύ που ό,τι κι αν λες εγώ τ’ακούω
Ποια να’μαι εγώ που τρεμοπαίζω και ριγώ ;
Κλείστηκα μέσά σου και δεν το θέλω για να βγω...
Κι αν με μανία εγώ την θύρά σου την κρούω

Κάνε πως πέρασε η ζωη σ’ένα φεγγάρι
Κάνε πως γίναμε σκοποί και μερτικό...
Σ’ ένα ερώτημα μικρό κι ερωτικό...
Λες «μ’αγαπάς;»...απόψε τ’όνειρο σαλπάρει...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-08-2008