Ζωή μου στα ρηχά

Δημιουργός: utterly sweet, Μαρίτσα{αλά Διαμαντή}

...που πήγε τούτο το παιδί απ'όνειρα φτιαγμένο;..μέσα στις στάλες της βροχής κουρνιάζει λυπημένο...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B][align=center][font=Comic Sans MS]Που θάφτηκαν τα όνειρα,που χάθηκαν;
Οι κρεμασμένες αλήθειες μείναν ξεκρέμαστες
κι εσύ αναρωτιέσαι αν κάποτε υπήρξες.
Αν ήσουν το πριν ή το τώρα σου..
Νηφάλια η σκέψη να παίρνει κεφάλια
τάχα για να μαζέψουμε τις σκιές μας
και να κλειστούμε στ'αποτσίγαρα του εαυτού μας.
Τον σκοπό τον έπνιξαν τα μέσα*
τα μέσα αγκίστρια της ψυχής μου..
Αρκετά!
Στον σκουπιδότοπο που ήρθατε να θαυμάσετε
δεν άντεξε ο άνθρωπός σας την τόση δυσωδία,
και βγήκατε ανέπαφοι απ'τους τοίχους.
Το'χω ξεχάσει τούτο το παιδί
αυτό που έτρεχε ανέμελα για να σηκώσει πιο ψηλά τα όνειρά του
και άφηνε σκοινί να πάρουν ύψος,
τώρα να κάνει μια θηλιά τις λιγοστές ελπίδες...
και μέσα εκεί να πλέει τη ζωή του,
στα ρηχά [/align] [/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-08-2008