Σκεψεις 2

Δημιουργός: Masvidal, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΩΜΕΓΑΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Λαμβάνω υποσυνείδητα μηνύματα από ένα μέλλον
που απεικονίζεται ζοφερότερο
κι απ’το αισχρότερο επίπεδο της κολάσεως.
Ταυτόχρονα λαμβάνω ένα μήνυμα
από ένα τρίχρονο κατάξανθο κοριτσάκι με μπούκλες,
ντυμένο με ένα ροζ φόρεμα με δαντελωτό κάτασπρο γιακά.
Κόβει μια ηλεκτρονική ανεμώνα από το εικονικό λιβάδι
στο οποίο το μόνο θεσπέσια αληθινό είναι ένας μαβής πήγασος
που φτερουγίζει πένθιμα για το χαμένο ταίρι του,
που η ανάληψη του στα απώτατα στρώματα της επαναψυχογέννεσης
είναι ένα θρηνοτράγουδο αφόρητο.
Ο ιδρώτας μου είναι το κλάμα του κορμιού μου και τα δάκρυα μου
σχηματίζουν μια αλμυρόπικρη λίμνη επάνω στην αλαβάστρινη
επιφάνεια του δέρματός μου.
Καθώς ο ήλιος καθρεφτίζεται
στην λαμποκοπούσα επιφάνεια των ματιών μου,
αναπόδραστες ζυμώσεις λαμβάνουν χώρα
στην ειδυλλιακά πυρακτωμένη επιφάνειά του.
Και όλα αυτά ενώ εγώ με την μονόκουπη ξύλινη βάρκα μου
κατηφορίζω τον ανθοπόταμο και καταλήγω
στον ορμητικό χείμανθο.
Ένας ευωδιαστός χείμαρρος λουλουδιών
που καταγεμίζει το εικονικό λιβάδι
«πνίγοντας» στις ευωδιές το κατάξανθο κοριτσάκι με τις μπούκλες
και αναζωογονώντας συνάμα τον Πήγασο που σαν χαμαιλέων
αλλάζει άξαφνα χρώματα και γίνεται ένα
με το χρωματιστό,ολόχλωρο λιβάδι,
βρίσκοντας το ταίρι του έτσι απέθαντο
όπως το πρωτογνώρισε….

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-08-2008