Πανω Απ, Του Θανατου Το Πτωμα

Δημιουργός: agrafos

ΣΕ ΟΛΟΥς

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εκει που η θαλασσα
κι ο ουρανος παντρευονται,
και τα κορμια τους
το ενα τ, αλλο γευονται,
λευκο σεντονι
η ματια σου ξεδιπλωνεται,
της παρθενιας τους το αιμα,
ειναι του δειλινου το χρωμα.
Μες, την Ψυχη σου απλωνεται


Οταν η νυχτα αφεγγαρη,
στον Χρονο ξεγυμνωνεται,
κι αυτος γυρω απ, τα αστερια,
σαν χαδι καμπυλωνεται,
μαυρο βινυλιο
η Ψυχη μου καταγρα'φει,
του οργασμου τους την Σιωπη,
ωσπου η μερα να', ρθει.



Κι εκει,
κοντα στο χαραγμα της μερας
στου σκοταδιου το σωμα,
ενωνονται οι Ψυχες μας,
πανω απ, του Θανατου το Πτωμα.
Το Ηλιοβασιλεμα σου,
μεσα στη Νυχτα μου απλωνεται.
Η Αφροδιτη ευλογει τ0ν Ερωτα μας,
μα ο Ηλιος,
διακορευει τα Ονειρα μας.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-08-2008