Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
Θέλημα καρδιάς

Θέλημα καρδιάς

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][B]ΘΕΛΗΜΑ ΚΑΡΔΙΑΣ


Περιφέρομαι σαν άγνωστος στρατιώτης, σ’ έναν κόσμο που τον έπλασε ο Θεός
μα στην πλάση να μην βρίσκεται Θεός; να με πάρει από το χέρι να μου δείξει την οδό, να με βγάλει απ’ τ’ αδιέξοδο που σφήνωσα.
- ποιος θα βρει της ευτυχίας τον σκοπό; -
μέσα κι έξω ανθρωπάκια, φίλοι - εχθροί, χαμογελάκια, πονηρά γλυκά λογάκια, ερωτόλογα στους τοίχους. μέσα εγώ. στη σκοπιά φυλακισμένος, μόνος, έρμος, πεταγμένος, ένας άγνωστος στρατιώτης μες το πλήθος, που κραυγάζει “σε μισώ”
να μ’ αλλάξετε ποτέ δε θα μπορέσετε. ν’ αποτρέψετε χειρότερα, μπορείτε. δέστε ζόρικο σχοινί και ψηλά στη φυλακή, κάποιος να ‘ρθει να κλωτσήσει την καρέκλα
- η ζωή είναι μια τρέλα και ο θάνατος ευχή, θέλει θάρρος για ν’ αφήκεις τη ζωή -
τι άλλο πια να πω για μένα; είναι χιλιοειπωμένα, τα ‘παν άλλοι σε μια μέρα, μα στο τέλος κρεμαστήκαν ζωντανοί. άλλος πήρε δηλητήριο να περάσει καθαρτήριο και στην κόλαση σαν πήγε να εκτελέσει την ποινή, είδε είμαστε ούλοι κι ούλοι, ίσοι κι όμοιοι, αφέντες - δούλοι κι οι αυτόχειρες παρθένοι στο σκαμνί
- τούτη γη που την πατούμε, όλοι μέσα θε’ να μπούμε, ε ας φύγουμε όπως θέλουμε εμείς -
ας την πλάσουμε μια νύχτα πριν ν’ ανοίξουμε τα μάτια, έτσι όπως τα παλάτια που γκρεμίζονται με μιας, λες και είναι τα όνειρά μας που χαράξανε το θέλημα καρδιάς
λένε αυτό ελευθερία ή τ’ ανθρώπου απλά δειλία; ν’ αποτρέπει τα συμβάντα τα μελλούμενα. γιατί πιο απαίσια γεύση έχει η μνήμη που ΘΑ έρθει, όταν σμίξουνε στα μάτια μας τα επόμενα
- όσα δε θα τ’ ανεχτούμε, τόσα θα ‘ρθουν που θα πούμε “φτάνει, ως εδώ ήταν όλα αυτά που ανεχτήκαμε” -
τώρα πρέπει να σας βρίσω για να σας καληνυχτίσω, τόσο όμορφα που έντυσα τη νύχτα σας. φέρτε κάδους και κουβάδες, τρέχει αίμα στις καινούργιες χαραμάδες. κοκκινίσανε τ’ αστέρια και θλιμμένο το φεγγάρι, κατεβάζει τη στερνή γουλιά υδράργυρο
χαιρετώ ΣΑΣ ποιητές μου, λέγοντας δυο συλλαβές μου - ΓΑ.ΜΩ΄ - και οδεύω προς την έξοδο που εφηύρα. Μη με κλάψετε ποτέ, βρίστε, βρίσε αδερφέ “βρε έναν πούστη και ανώμαλο που ήβρα....”


Γιώργος_κ[/B][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-08-2008