Εξομολογηση

Δημιουργός: ShaDowMaN87, Γιαννης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Χρονια γυμνα στα ματια μου
χρονια διχως χρωμα
Δεν ζητουσα τιποτα κι ημουνα
παντα πιο καλα.

Μερες ξημερωναν πλαι μου
μερες διχως φως
Μου πηγαινε το μαυρο μου
ονειρο στο πως.

Πως με εσενα εμαθα
να ζω χωρις ανασα
και μακρια σου ν αντεχω
κι αυτο το πρωι.
Πως με εσενα μαγευτικα
σε μια μονο στιγμη
και για παντα εμεινα
να σε ζητω σαν παιδι.

Ωρες χτυπουν στο τοιχο
και ονειρα μαζι
Ποτε σου δεν εφυγες
ουτε στις 3 το πρωι.

Κι αν τ αποφασισες σκια
να γινεις στη ζωη
θα περιμενω εναν ηλιο
να σε κανει γιορτη.

Πως με εσενα εμαθα
να ζω χωρις ανασα
και μακρια σου ν αντεχω
κι αυτο το πρωι.
Πως με εσενα μαγευτικα
σε μια μονο στιγμη
και για παντα εμεινα
να σε ζητω σαν παιδι.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-08-2008