Για κάτι πούναι μέσα μου

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Τελείως αλληγορικοί στίχοι

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θάναι ίσως το περπάτημα που τη δουλειά δεν τη φελά;
Της σκέψης μου,κι ώρες πολλές μάταια στριφογυρίζει
Λέω να καθίσω λίγο εδώ.....μήπως θάναι καλά ...
Μήπως φωτίσει με το φώς που όλο τον κόσμο εδώ φωτίζει.......

Μα νά!μόλις στο πρόσωπο την κοίταξα,
Στο μαλακό της μόλις ξάπλωσα ακρογιάλι,
Εγέλασε και μούπε: «καλωσώρισες
Στο φτωχικό μου !»,η θάλασσα η μεγάλη.

Κι όπως κυρία ,που ευγενικά το ξένο της
Φροντίζει να φιλέψει αμέσως κάτι,
Μου πρόσφερε τα ολάσπρα κυματάκια της,
Μου πρόσφερε το δροσερό της μπάτη......

Κι είναι χρυσό το πρωινό,κι είναι δυό σύννεφα
Που αρμενίζουν αψηλά στη γαλανή γαλήνη
Κι είναι και τούτο τ’αλαφρό μεθύσι που με τύλιξε
Απ’το αίμα που στις φλέβες μου γλυκό κρασί έχει γίνει........

Αλήθεια!Τη σπουδαία δουλειά πούκαμνε η σκέψη απ’το πρωί
Με τούτο εδω το ξάπλωμα μεμιάς πως την εχάλασα!
Θύμωσε η σκέψη κι έσυρε σε μιά γωνιά να κοιμηθεί....
Καλλίτερα! Έτσι μείναμε μονάχοι,εγώ κι η θάλασσα.

Οι δυό μας έτσι μείναμε μονάχοι,εγώ κι η θάλασσα
Με τον τρανό τον ήλιο της ,με το χρυσό της ουρανό
Κι αν τη δουλειά της σκέψης μου της σοβαρής την χάλασα
Καλλίτερα! Έτσι θα χαρώ το φωτεινό αυτό πρωινό

Με τη μεγαλη θάλασσα και με τον ήλιο τον τρανό
Που εδώ τα βρήκα ξαφνικά χωρίς να τα ζητήσω
Και μιά μονάχα η έγνοια μου: λίγο να τραγουδήσω
Για κάτι πούναι μέσα μου ξανθό και γαλανό.........

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-09-2008