Aρξατε πυρ

Δημιουργός: anthier, Aνθή

Σ'αγαπω αλλα δεν ξερω αν θα σου ζεστανω την καρδυα η θα σου καψω το σπιτι.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κρατας σπιρτοκουτα και παντα δοκιμαζεις
αν τα εδαφη μου θα καιγονταν να δεις
κι ετσι κατεστρεψες χιλιομετρα εκτασεις
αναιτιολογητος-κακος-πυρομανης.
................................................................................
Κι αφου καβουρδισες οση 'χα περηφανια
μες στο μυαλο μου αφησες μια καμενη γη,
ουτε κατεθεσες στη μνημη μας στεφανια
ουτε που τηρησες μονολεπτη σιγη.
.................................................................................
Λες και σε ποτιζε χαρα αυτη η πραξη
και μ'απολαμβανες στο μαυρο σκηνικο,
λες κι αρκετα δε μ'ειχες καψει και ρημαξει
εψαξες να βρεις νεο ευλεκτο υλικο.
...................................................................................
Κι ενω ουτε καν καταφερα να επανελθω
να βρισκε η φυση μου πηγες για τη ζωη,
στην υστατη μου την προσπαθεια να συνελθω
βγαζεις με λυσσσα πυρακτωμενη πνοη.
...................................................................................
Και ξανακαις καθε μου ριζα επιζουσα
που ελπιζε καποτε να ξαναγεννηθει
και η πυροσβεση σου ξομακρη κι απουσα
ειχαν οι φλογες σου στην παλη μου ηγηθει.
.....................................................................................
Η αγρια φυση μου μαλλον θα σ'απειλουσε
στον καταρακτη μου φοβοσουν να λουστεις,
ημουν τοπιο που ενδιαφερον σου ρουφουσε
μ'αυτο σε τρομαξε κι εγινες εμπρηστης.
......................................................................................
Και η εικονα μου να παλευα στη φλογα
δεν σε συγκινησε ως να θελεις να σωθω
κι οταν σου ειπα[I] αυτο που κανεις δικιολογα[/I]
μου ειπες [I]σιγα,σε λογους μην αναλωθω[/I].
........................................................................................
Μα αφου επεμβαινεις στα δικα μου τα χωραφια
και καταστρεφεις της αγαπης μου σοδειες,
καλλιεργωντας μοναχα στο [I]εμεις[/I] αγκαθια
θα ριχνω σταχτη στις ωραιες σου βραδυες.
.........................................................................................
Αυτη η επιπολαιη και ακαρδη πτυχη σου
ριχνει οσα ενιωσα για σενα στο ναδιρ,
με σπιρτοκουτια σου θα καψω τη ψυχη σου
θα σε κοιταζω οταν θα λεω,[I]αρξατε πυρ[/I].
........................................................................................

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-09-2008