Χαμένοι στον Χρόνο

Δημιουργός: LADY KALAS, ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΚΑΛΑΤΣΙ

Καθώς διάβαζα μαθηματικά...είπα να το ρίξω και λίγο στην ποίηση.Συγνώμη παιδιά που δεν σας έχω σχολιάσει όλους.Το διάβασμα που έπεσε πολύ φταίει.Το Σάββατο θα μπώ να διαβάσω αυτά που έχω χάσει.Φιλιά

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

''Μην αφήσεις τον χρόνο να σκοτώσει την αγάπη,
μπορεί πίσω να μην ξαναγυρνά,
μα του έρωτα το ύψιστο το δάκρυ,
να κυλά ποτέ δεν σταματά!

Κι αν ο χρόνος περνά αστραπιέα,
κι αν ποτέ πίσω δεν γυρνά,
της ελπίδας να σηκώνεις τη σημαία,
γιατί ο έρωτας όλα τα νικά!

Αν το σούρουπο σε βρεί στην θάλασσα μονάχη,
με το κύμα να κλαίει και να βροντά,
μη δακρύσεις μα πάντα να θυμάσαι,
πως η αγάπη ποτέ μα ποτέ δεν σταματά!''

Αυτά ψιθύρισε απόψε η μάγισσά μου,
μια νεράιδα με ολόχρυσα μαλλιά,
και τα λόγια της σημάδι στην καρδιά μου,
που με κάναν ν'αγαπήσω αληθινά!

Κι αν η αγάπη είναι μακριά μου,
σ'άλλον χρόνο,σ'άλλη εποχή,
κι αν τα μάτια δεν βλέπουν,η καρδιά μου
τον ξέρει και τον έχει ξαναδεί!

Κι αν χαμένος μες στον χρόνο είναι τώρα,
κι αν δεν βλέπω την γλυκιά του την ματιά,
θα σωπάσουνε οι δείκτες,θά'ρθει η ώρα,
να ξαπλώσω στην ζεστή του αγκαλιά!!

Και την νύχτα,σαν θα ρθεί να μ'αγκαλιάσει,
μες στο όνειρο το τόσο μαγικό,
θα γελάει όλη η φύση,όλη η πλάση,
που αγάπησα,κι ακόμα αγαπώ!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-09-2008