Μια διμιουργια της σκοπιας

Δημιουργός: Z to A, Zinonas

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][B]
και παλη νιοθω μονος μου και κλαιω μες τα βραδια
και παλη νιοθω μοναχος και γραφω στα σκοταδια
μου λεν πως ειναι ενταξη πως θα περασει ο χρονος
πως θαρθει εκινη η στιγμη που δεν θα νιοθω μονος
ισος και να τρελαθικα να χανω το μιαλο μου
ισος γι' αυτο να βριζω το ερημο το κερατο μου
και κανω τις προσπαθιες να αντεξω ακομη λιγο
και παιζοντας στο κινητο τον αδιο χρονο πνιγω
μα δεν υπαρχει νοημα και χαθικε η αλιθια
τα βραδια νιοθω πιο βαρης το βαρος ειν στα στοιθια
νιοθω τους χτιπους της καρδις που ολο λιγοστευουν
και τροπο να με σοσουνε δεν βρησκουν κι ας γυρευουν
τα ονηρα μου βουλιαξαν σαν ερημα καραβια
κι ενας μικρος τιτανικος η ζωη μου η αδια
τωρα η ωρα εφθασε για να κοπω στα 2
τα δυο κομματια ερημα αργα μου λεν αντιο
τωρα ειμαι μονος κι ερημος και την σκοπια φυλαω
και σαν νεκρος πια βρεθομαι απ' τ' ονηρο ξυπναω
ελα μορε που τελικα τα χρονια θα περασουν
και τα θλιμενα πτροσοπα μας τωρα θα γελασουν
τοτε τελιωνει ο χρονος τους και πια δεν προσπιουντε
ZaP-pAz και 90 ΒοοΜ οι Τουρκοι θα ΦΟΒΟΥΝΤΕ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-09-2008