Εγώ κατάλαβα

Δημιουργός: χάρης ο κύπριος, χάρης

Στο γιο μου Γιάννη που γιορτάζει σήμερα 27 του Μάη...του Ιωάννου του Ρώσσου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εγώ κατάλαβα

Ήταν Ιούλιος όταν τον συνάντησα.
Σε μια παιδική κατασκήνωση.
κάτω από τις παρυφές του Τροόδους.
Ηγούμενος με τα όλα του.
Ψηλόλιγνος,
ξανθιά μαλλιά,
ροδοκόκκινα μάγουλα,
καταγάλανα μάτια.
Φτυστός ο Χριστός.
Είχα μεγάλο πόνο εκείνες τις μέρες,
από μεγάλες βλακείες που έκανα.
Όταν τον ρώτησα αν γίνεται να του μιλήσω,
άνοιξε διάπλατα τα χέρια του
και μου είπε «καλώς όρισες χάρη μου».
Όση ώρα τον βάραινα με τα κρίματά μου
έκανε κομποσχοίνι και μου χαμογελούσε.
Μόλις τελείωσα, γονάτισα.
Μου διάβασε την ευχή.
Με αγκάλιασε.
Μου είπε «συγχωρεμένος είσαι παιδί μου»
και με έστειλε στην ευχή του θεού.
Δύο μήνες αργότερα,
ο ηγούμενος βρήκε φρικτό θάνατο
μέσα στα συντρίμμια ενός ελικοπτέρου
λίγο έξω από τον Άθωνα.
Πήγα στην κηδεία του.
Τον έκλαψαν κι οι πέτρες.
Γονάτισα μπροστά στο σκήνωμά του.
Αγκάλιασα ότι είχε απομείνει
και του είπα «συγχωρεμένος να είσαι πάτερ μου».
Και τον έστειλα στην ευχή του θεού.
Και αυτός το πίστεψε.
Τον είδα να σηκώνεται, να τρέχει και να φωνάζει...
Κύριε, Κύριε γίνεται να σου μιλήσω;
Ο Χριστός άνοιξε διάπλατα τα χέρια του
και του είπε «καλώς ήρθες χαρά μου».
Δεν τον άφησε να του πει τα κρίματά του.
Του χαμογέλασε, τον αγκάλιασε
και χωρίς να του διαβάσει καμιά ευχή
τον πήρε μαζί του.
Τους έβλεπα από μακριά
να πετάνε πάνω σε δύο σταυρούς
και να χάνονται μέσα στα σύννεφα.
Εγώ προσγειώθηκα ανώμαλα στο σπίτι μου.
Χρωστούσα μια δίκη στο γιο μου,
για μια μικρή βλακεία του.
Μόλις με είδε με ρώτησε.
Πατέρα γίνεται να σου μιλήσω;
Άνοιξα διάπλατα τα χέρια μου
και του είπα «καλώς ήρθες χαρά της χαράς μου».
Αυτός ανακουφίστηκε όμως δεν κατάλαβε τίποτα.
Εγώ κατάλαβα...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-09-2008