Δέος

Δημιουργός: peiraiotissa, AΘΗΝΑ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Την ώρα που η θάλασσα
κατάπινε τον ήλιο
και στα βαθιά της τα νερά
τον έκρυβε για λίγο
αυτή τη θεική στιγμή
γεννήθηκα ξανά

Και ένα δέος ένοιωσα
για πρώτη ίσως φορά
όταν δυο μάτια έξυπνα
σαν κάστανα γλυκά
κάρφωσαν τα δικά μου
με πόνεσαν βαθιά

Κι ένα παιχνίδι άρχισε
μα είχε άνισους όρους
γιατί η φαντασία μου
στου νου όλους τους χώρους
με την ευαισθησία μου
μπήκε και πανηγύρισε

Χάθηκα μέσα στη μαγεία
που άρπαζε τη νύχτα
κι ένοιωσα τη χημεία
να πιάνεται στα δίχτυα
φρένο να βάζει στο μυαλό
και γκάζι στ΄όνειρό μου

Ανάσανα την αίσθηση
που πότισε τα στήθια
που γύρευε ανταπόκριση
και μια πικρή αλήθεια
έψαξα μέσα στην πληγή
και τότε γεύτηκα χολή

Κι όλα όσα η νύχτα σφράγισε
μ΄αγάπη στο κορμί μου
η μέρα στάχτη τά΄κανε
και χάθηκαν στο κύμα
σαν χείμαρρος ο Έρωτας
κι εγώ ένα ακόμα θύμα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-09-2008