Θυμάμαι

Δημιουργός: Nefeligeretis, Κώστας Κορδεράς

Στη μονάκριβη μου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τις άγρυπνες νύχτες μου
γινόμουν φως απαλό
και έφεγγα τα σκοτάδια σου.
Γλυκό νανούρισμα και προσευχή
στο προσκεφάλι σου,
γλαρώναν τα ματάκια σου
γαλήνευαν, κοιμόσουν.
Εσμιγες με τα όνειρα
στους ανθισμένους κήπους
των παραμυθιών.
Γινόσουν φως,
ένα κομμάτι φως της αυγής
που ξυπνούσες τον ήλιο.
Τα δυό μικρά χεράκια σου
τρυφερά λουλούδια,
κρίνα λευκά ευωδιαστά
έσταζαν στην ψυχή μου
το βελούδινο άρωμα τους.
Και τότε η καρδιά μου
γινόταν αγέρι και ταξίδευε
μέσα στα σύννεφα
σε απέραντους τόπους.
Και τότε τα μάτια μου
γίνονταν ουράνιο τοξο
να κρεμάσει ο ήλιος
τις λαμπερές του ακτίνες.
Μεγάλωσες καρδούλα μου,
κάτι από την γαλήνη
που σου χάρισα,
κάτι απ’ την ευτυχία
που μου χάρισες,
δεν χάθηκε, έχει μείνει.

Αιθέρια Γκρι: Εκδόσεις Αρμός

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-09-2008