Guevara

Δημιουργός: Ιππαρχος, Δημήτρης

Το δάκρυ στη χαρά προσφέρει ταπεινότητα λέει ο ποιητής...ίσως και το γέλιο στη θλίψη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έτρωγε γύρους μεσημέρι μέχρι τα μεσάνυχτα
έλεγε η μάνα του παιδιού καμάρι μου κρατήσου
όμως τα μάτια μείνανε των διπλανών ορθάνοιχτα
όταν το χέρι άπλωσε να φάει και το φαΐ σου

Ποιος το ‘λεγε, ποιος το ‘λπιζε τριάντα πως θ’ αντέξει
αλάργα φεύγουν τα παιδιά και πιάνουν την κοιλιά τους
τιγκάρει το στομάχι του μα θέλει άλλους έξι
γύρους να του φέρουνε από τους πιο γεμάτους

Σαν το γορίλα ρεύεται, φουσκώνει, κοντοστέκει
γλύφει τα χέρια τρεις φορές και πιάνει το πιρούνι
αφήνει το σουβλάκι του κι αρπάζει το μπιφτέκι
τα χείλη χτυπάει με δύναμη και τρώει σαν γουρούνι

Της ψησταριάς φτάνει ο καπνός στον ουρανό
ξέσφιξε πια και τη γραβάτα και τη ζώνη
είν’ το πουκάμισο δυο νούμερα στενό
δεν τον χωράει τώρα πια το παντελόνι

Τόση τροφή μέσα στο στόμα πώς μπουκώνει
ανακατεύεται, ζορίζεται, καταπίνει
το βράδυ σίγουρα θα τον πηγαίνει «αμόνι»
απόψε αυτός ως το πρωί σόδες θα πίνει

Του Μπίλι το διπλό στομάχι χλιμιντράει
μ’ αυτός εκέρδισε το μέγα στοίχημά του
τριάντα έξι πως θα φάει στην καθισιά του
στραβώνει ο φίλος και το χρήμα τού μετράει

Γέροντας ψήστης με το μούτρο λιγδωμένο
φτιάχνει σουβλάκια με τα πιο φτηνά κομμάτια
έχει το κρέας του από καιρό ληγμένο
και θέλει ωστόσο να το φάει με τα μάτια

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-09-2008