Φορούσες μαύρα

Δημιουργός: poetryf

κι ήταν νύχτα πιο βαριά....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φορούσες μαύρα και αγνάντευες τον ήλιο
ξέροντας ότι η σκοτεινή του η πλευρά,
νύχτα θα έφερνε ετούτη τη φορά...
κι είπες: "δεν πρόλαβα το φως μου να σου στείλω".

Φορούσες έρεβος στο σώμα σαν πουκάμισο
πάλευες μ'όλα να νικήσεις μόνο εσένα,
μα ήταν τα όνειρα πουλιά φυλακισμένα
μες στης αγάπης μας τον πρώτο τον παράδεισο.

Άνοιξες πύλες να τις κλείσουνε οι ανέμοι
σε μονιασμένη καταιγίδα μπήκες μόνος,
του εαυτού σου προικισμένος δολοφόνος
νήμα ξετύλιγες πάνω στου αντίο την ανέμη.

Φορούσες μαύρα κι εγώ πάσχιζα να βγάλω
ό,τι φορούσες και μας ήταν τόσο ξένο,
να'σαι γυμνός κι εγώ μονάχα να ζεσταίνω
κείνο το σώμα που για'μένα ήταν άϋλο.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-09-2008