Το λαβωμένο πουκάμισο

Δημιουργός: ergas

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γύρισες μέσα στην νύκτα
έξω έβρεχε...χαλασμός
και 'γω κλεισμένος στο δωμάτιο
να σε περιμένω όπως πάντα
φορώντας το λαβωμένο πουκάμισο
που μου έραψες
καθώς σου διάβαζα τα ποιήματα
που έγραφα για σένα
κάθε βράδυ.
Κόκκινες κηλίδες αίματος
ξεχωρίζουν πάνω
στο ολόλευκο μου ρούχο
απο τις καρφίτσες που μου κάρφωσες
λέγοντας μου Τέλος.
Σε περίμενα,ήξερα πως θα 'ρθεις.
Γυμνή μ' ένα τριαντάφυλλο
ανάμεσα στα στήθη.
Συνεχίζεις να μην μου μιλάς,
σιωπάς...
έτσι είσαι πιο γυμνή.
Ξέρω...
για να ανοιχτούνε τα φτερά σου
έπρεπε να φύγεις.
Το γυμνό σου σώμα
φωτιά στο πληγωμένο κορμί μου
που λιώνει τα καρφιά που έμπηξες
Τώρα ανάβει γίνεται ολοκόκκινο
κόκκινος ουρανός
βυθίζεσαι μέσα μου
κλαδί δεν έχεις να πιαστείς
γή να πατήσεις.
Καλή μου στο ξαναλέω
για να ανοιχτούνε τα φτερά σου
πρέπει να πετάξεις
στην θαλπωρή της αγκαλιάς
που προσδοκάς
σ' εμένα...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-09-2008