Να ζήσουν οι κομμώτριες

Δημιουργός: ouzounis, Monsieur Ouzounis

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όταν γυρνώ απ' τη δουλειά το απογεματάκι
στάνταρ θα ρίξω βλέφαρο έξω από τη βιτρίνα
για να σε δω και να φτιαχτώ και να γενώ λιγάκι
όπως θα ξαίνεις το μαλλί απ' την Κυρά Κατίνα

Άνοιξες κομμωτήριο και μου 'κλεισες το σπίτι
δε φτάνει που ασχολούμουνα μία ζωή με τρίχες
τη λαμαρίνα δάγκωσα κι έσπασα φρονιμίτη
αχ τι 'χα πάντα Γιάννη μου αλλά κι εσύ τι είχες

Σε παίρνω στο τηλέφωνο μα πάντα με γειώνεις
για τη βδομάδα όλη λες πως είσαι οκιουπάντ
και με το πιστολάκι σου γλυκά πως με σκοτώνεις
στη δόλια την καρδούλα μου έκανες περμανάντ

Θα έρθω απ' το σπίτι σου το γέρο σου να πιάσω
για να σε χρίσει κηπουρό όλης μου της ψαλίδας
τα χρόνια τα μελλοντικά μαζί σου να περάσω
όταν θα είμαι πια εγώ έρμαιο της κασίδας...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-10-2008