Tον κόσμο προσπερνάς

Δημιουργός: Κίρκη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σε μονοπάτια σιωπηλά, συννεφιασμένα
σε άγριες θάλασσες και κύματα αφρισμένα
ναυάγιο ξέμεινες σε βράχια σκοτεινά
Φάρος για χρόνια που δεν είδε ταξιδιώτη
ξεθωριασμένος απ΄τον ήλιο τον προδότη
που κάνει όσα θες να κρύψεις φανερά

Κρατάς απόσταση απ' όσα σε πληγώνουν
είσαι αλύγιστο κερί κι όμως σε λιώνουν
ψεύτηκα γέλια και φιλιά από συνήθεια
Χτίζεις τον κόσμο σου μα πάντα στον γκρεμίζουν
δε παίρνεις τίποτα απ' όσα σου χαρίζουν
κι αντιπαθείς το happy end στα παραμύθια

Πάντα τον κόσμο προσπερνάς
κανείς δεν ξέρει τι αγαπάς
και τι φοβάσαι
Σαν μια απρόσιτη σκιά
της αγκαλιάς την ζεστασία
δεν την θυμάσαι

Ποτε για σένα δεν μιλάς στον κάθε ένα
έτσι κι αλλιώς δεν θα ενδιέφερε κανένα
τι να 'ναι αυτό που την καρδιά σου φυλακίζει
Κρύβεσαι πίσω από τα μαύρα τα γυαλιά σου
κλείνεσαι μέσα στα μεγάλα ονειρά σου
και η ματιά σου το κενό να ατενίζει

Μάτια υγρά από βροχή που 'χει στοιχειώσει
μεχρι οτι απέμεινε απο σένα να το λιώσει
ώσπου να μείνεις μια αναμνηση θολή
Γυρίζεις μόνος στα στενά αφηρημένος
μπορεί να είσαι σκοτεινός και σκονισμένος
μα η ψυχή σου παραμένει καθαρή

Πάντα τον κόσμο προσπερνάς
κανείς δεν ξέρει τι αγαπάς
και τι φοβάσαι
Σαν μια απρόσιτη σκιά
της αγκαλιάς την ζεστασία
δεν την θυμάσαι

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-10-2008