Ποτέ Δεν Υπήρξε Αρχή

Δημιουργός: TarTears

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δύσκολα μπορώ να θυμηθώ..
Αυτό που ολοκληρώνει τις νύχτες..
Αυτή η πλυμμίρα των λέξεων..
Αυτό το σκοτάδι στο μυαλό..

Πόσο θέλω να το βρω και απόψε..
Δεν φοβάμαι να μείνω μόνος..
Το μόνο που ζητώ είναι να θυμηθώ..
Μα βλέπω μόνο το παράθυρο σου..
Και την καταιγίδα έξω απ' αυτό..

Βλέπω επίσης εσένα να κρυώνεις..
Να κρύβεσαι από το μικρό φάντασμα..
Το κοριτσάκι που έφερε την βροχή στο δωμάτιο σου..
Και όταν με είδε πήδηξε στην ράχη ενός πτηνού..
Λευκού, ξεδοντιάρικου για να ξεφύγει..

Αχ να μπορούσες να το σκάσεις από το δωμάτιο..
Να καθήσεις δίπλα μου στην στάση..
Και τότε στο υπόσχομαι..
Θα σου τραγουδήσω..
Για το πως να το σκάσεις για πάντα..

Μα όλα αυτά είναι μόνο όνειρα..
Όνειρα τόσο αληθινά..
Λες και την μέρα κοιμάμαι..
Παγιδευμένος στην βαρετή ταινία της πραγματικότητας..

Πόσο όμορφος ο κόσμος με κλεισμένα βλέφαρα..
Όπλο στα χέρια μου, ενάντια στον Χρόνο..
Ενάντια στην Πλήξη σας..
Ενάντια στους βαρετούς αυτούς Θεούς..
Τους ψεύτες..

Αφήστε με στην χώρα τυ μυαλού μου..
Μη με ξυπνάτε..
Εδώ είναι ο κόσμος μου...
Εδώ είμαι εγώ ο θεός..
Εδώ πετάω, κρυώνω και παλεύω..
Εδώ σε αγγίζω..

Ένα άγγιγμα είναι αρκετό..
Θα διώξει την πίεση..
Πήγαινε όπου θέλεις..
Δεν θα θα χαθείς από το όνειρο..
Άλλωστε ο κόσμος σας παραμορφώνει την αγάπη..
Τα στόματα βρωμάνε και τα πρόσωπα γεμίζουν σπυριά..
Και τότε τα σιχαίνομαι..
Δεν τα λυπάμαι..

Αυτό που τα μάτια κοιτάνε..
Είναι αυτό που δεν θέλω να ξέρω..
Μα πίσω απο το δέρμα..
Ο Χρόνος με ξεχνά..
Και μια νέα πραγματικότητα ξημερώνει..

Οι κραυγές, οι φωτιές, οι θρήνοι..
Όλα παίζουν στις μελωδίες που συνέθεσα εγώ..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-10-2008