Το Πάθος Της Υπομονής

Δημιουργός: TarTears

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Που γυρνάς μασκοφόρε, μεσ' τη νύχτα..
Στέκεσαι σαν κάποιος ήρωας στη στέγη..
Τα μαλλιά σου ανεμίζουν και κάτι σκέφτεσαι..

Για μένα μην ανησυχείς...
Ένα τσιγάρο θα κάνω και θα φύγω..
Δεν ήρθα να σε ενοχλήσω πρωινιάτικα..

Μα κάτι στο βλέμμα σου μου φαίνεται γνωστό..
Κάτι κενό που χάρισα και εγώ κάποτε σε κάποιον..
Μα τώρα έφυγε και με άφησε με ένα πορτραίτο..

Έχω καιρό να τον δω, αλήθεια..
Και ήλπιζα να είσαι εσύ..
Γι'αυτό και ζύγωσα..

Δεν είσαι όμως αυτός, έτσι δεν είναι;
Ούτε με κοιτάζεις, σημασία δεν μου δίνεις..
Μόνο όταν κοιμάμαι με σέβεσαι καταραμένε..

Μόνο τότε μένεις ξάγρυπνος και μου χαρίζεις σημάδια..
Ιστορίες τραγικές, γεμάτες αμαρτία..
Αίμα πάντα ο τελευταίος στίχος..

Και εγώ δικός σου, απελπισμένος θεός..
Ευτυχισμένος για το λάθος του..
Η σκέψη σου στο όνειρο μου..

Πραγματικά πιστεύεις ότι είσαι ελεύθερος πια;
Νομίζεις ότι έχει χαθεί ο έλεγχος..
Μα ποτέ η προδοσία δεν ήταν στα σχέδια..

Ο κόσμος σου ένα μικρό θεατράκι..
Η υποκρισία και μόνο σε κάνει νικητή..
Απλές λέξεις, ισχυρότερες από τον κόσμο τους..

Η πορσελάνη σπάει, για να φανερώσει το χαμόγελο..
Εκεί που κάποτε έβρισκες το τίποτα..
Βλέπω το βάθος του απείρου..

Και ενώ η φωτιά χάνει τη μάχη με τις σκέψεις..
Τελειώνει αυτό που δεν άρχισε ποτέ..
Και μια γόπα ακόμα έρχεται να γεμίσει το σεντούκι του αλήθωρου πειρατή..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-10-2008