Χορτασιά πορνείας

Δημιουργός: Μοιάζω μ'εσένα, Αθανασία Γ.

Μιας Εύας τόσο διαφορετικής, μιας Εύας τόσο ίδιας...! William . . . . δικό σου....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Υψιπετώντας έφθασα σ’έναν γκρεμό οψίκορο
που μου ύψωνε το μπόϊ του και γύρευε θυσίες
Από κοράσιον χορόν κι ιέρειες παρθένες’
ποθούσε να εξιλεωθεί με του θανάτου χένες.

Ήτουν βαθύν το χάσμαν του , το στόμιον ευρύχωρο
Χωρούσε ίσαμε στρατιές –ρήτορες και Λυσίες
κι ο βρυχηθμός του έφτανε σαν Κέρβερου γινάτι
στην πύλη των Ιλίσιων.. λες κι από Άδη μάτι.

Ουδόλως εφοβήθηκα μα μ’ενα βλέμμα επίορκο
προδότρα τρις εχρίστηκα σε γης λεηλασίες’
φέουδο βρήκα μονομιάς στην πιο βαθιά του κόψη
το απόσπερνο διέταξα πεντάστερους να κόψει.

Κι ωσάν γοργά βυθίστηκα σε σκοτοδίνη πλέρια
πήρα φωτιά και χάραξα σε πίδακα τ’αστέρια
Αν είναι έργο της ευχής να προδοθεί η πατρίδα
πρώτη εμέ ας καταραστεί της λησμονιάς λεπίδα!

Κι αφού με φίδια χόρτασα την πείνα της πορνείας
μίασμα ήμουν στο χορό κι αίρεση παρθενείας.
Τοιουτοτρόπως σώθηκε του γένους μου η ζήση...
Γονατισμένος ο γκρεμός..στέκει να με φιλήσει...!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-10-2008