Ήμασταν λέει

Δημιουργός: Μοιάζω μ'εσένα, Αθανασία Γ.

σ'έρωτα θρυψάλινο κρεβάτι...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήτανε λέει ο ουρανός
φουρτουνιασμένη μνήμη
άνοιγε λίγο ο κρουνός
κι ασήμιζε η βροχή.
Μα με το δάκρυ μέτρησα
ατόφιο το ασήμι’
με τους λυγμούς μου θέρισα
λειψή απαντοχή.

Ήμουνα λέει θεριστής
σε λησμονιάς χωράφι
της θύμησης σου ο ληστής
που έμενε φτωχός...
Γιατί αν δεις σου μάζευε
στάχυ πάνω στο στάχυ
τον έρωτα που έθρεψε
με χώμα και με φως.

Κι ήσουνα λέει παίδεψη
στο σώμα του φευγιού μου,
Στο άγγελμα η έλευση
αδέσποτης καρδιάς..
Κι εγώ που μοίραζα καρφιά
στη σταύρωση του γιου μου
σ’εσένα μόνο φώναζα..
«δαίμων μου ... μ’αγαπάς ;»

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-10-2008