Παντοτινή ομορφιά Δημιουργός: Σκοτεινός ποιητής, Nίκος Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info [align=center][B]To κλαδί λύγιζε
ώσπου άρχισε να σπάει.
Το παράπονό μου έμεινε ημιτελές
φωτίζοντας το -ψεύτικο- χαμόγελό μου
με το κόκκινο μιας απραγματοποίητης επιθυμίας.
Κάπου εκεί
έκλεισα τα μάτια
περιμένοντας εκείνη να γράψει έναν επίλογο.
Ο αέρας κόπασε
μην αφήνοντας τα δάκρυα να στεγνώνουν.
Την κοιτούσα να ξεμακραίνει.
Το -αληθινό τώρα- χαμόγελό μου
εμφανίστηκε πάλι.
Ο έρωτας μας άρχισε να δύει,
όμως κοίταχτε πόσο όμορφη είναι ακόμα.
Μα,ναι.
Ακόμα και τα δειλινά,μερικές φορές είναι υπέροχα.
[/B][/align] Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-10-2008 |