Γλυκιά απειλή

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ποια ώρα πάλι καταπίνει την αγάπη
φτάνει ο αγέρας στα κλαδιά και τ’ απειλεί
με δύο λέξεις καλωσόρισες το βράδυ
σε μια θάλασσα δυό φτάσαν’ ποταμοί.

Στο όραμά μου ρίχνει η μοίρα μας το ζάρι
κι απομακρύνεται στου πλήθους τη φωνή
πήρε το κύμα τ’ ακριβό σου το φουλάρι
μ’ άφθαρτο νήμα και μετάξι η απειλή.

Κι όμως δεν ήταν το παλιό το όνειρό μας
ήταν της νύχτας το πρωτόγνωρο φιλί
μες το καινούργιο το γνωστό το παρελθόν μας
στέλνεις τη μέρα σε μια γη αιθερική.

Γιατί αγγίζει ο θεός τον ουρανό μας
γιατί δροσίζει κάθε φύλλο η αυγή
καις το λιβάνι και κοιτάς στο μέτωπό μου
δυο ρυτίδες που ‘χει σκάψει η ζωή.

Σε πόσους δρόμους περπατήσαμε μονάχοι
γυμνά τα δάκτυλα κρυώνουν στους καιρούς
αυτός ο κόσμος μας πληγώνει με το γάντι
και προσπερνάει τους παράξενους χρησμούς.

Αν μείνεις πλάι μου χειμώνες θα ξανάρθουν
μα θα ‘χουν βιάση ενός γέροντα δειλού
κι εσύ θα τρέμεις σαν παιδί σα θα μου φέρεις
μετά το γέλιο τη σιωπή του δειλινού.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-10-2008