Αφιερωμένο

Δημιουργός: AndreasChristodoulou

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τη ζωή μου όλη ανάξια την κρίνεις
Κι αδιάκοπα μες στα σκληρά,μες στα δειλά
Στα παραπεταμένα και στου κόσμου τα μικρά
Φεύγεις και μ’αφήνεις

Σ’αγαπώ το νιώθω ,όμως φοβάμαι το αίσθημα πλανά
Κάποιος που κλαίει μέσα μου καυμός
Ας τρέξει ανύποπτα στο φώς
Μπορεί κι ένα πικρό μου δάκρυ που με κατρακυλά

Σκλάβα η σκέψη,πάει και της καρδιάς μου ο παλμός
Άκοπο με δένει ένα σκοινί,ένα σου γνέμα
Του πάθους με καίει πυρετός,του έρωτα άρρωστο αίμα
Σαράκι,μάγεμα,ράϊσμα,χαμός

Κρυφός ή φανερός,κράχτης ποιητής ζώ με το μέτρο και τη ρίμα
Κοιμάμαι και ξυπνώ,στέκομαι ή περπατώ με τ’όνειρο σου αναπνέω
Όλα για σε τα τραγουδώ κι όλα για σε τα λέω
Στίχος η κάθε θύμησή σου,πλάϊ στον έρωτα .........πλάϊ στο μνήμα

Κι ας μην τολμώ με τ’όνομά σου να σε κράξω
Μα μες στη ψυχή μου σε κρατώ στο λογισμό μου ολάκερο σε βάνω
Απ’όλα εσύ καλύτερη απ’όλα εσύ επάνω
Σε κάλεσα ,κι ήρθα σιμά σου παντοτινά ν’αράξω............

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-10-2008